Οι Θεοί της Μόντεργιορντ – Μέρος 33: Χαβς – Δρακοθεά των Λιμνών

Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

Η Χαβς είναι κόρη του Γιόρντσκαλβ και της Ίσεν. Από νεαρή ηλικία έδειξε ότι η μοίρα της δεν θα ακολουθούσε τον δρόμο των γονιών της. Εκείνοι ζούσαν μέσα στην έριδα, στη σκληρότητα και στο μίσος, μα η Χαβς αρνήθηκε να τους ακολουθήσει. Ήταν διαφορετική. Αναζητούσε μόνο τη γαλήνη και την κατανόηση. Έτσι, για να ξεφεύγει από την κακία των γωνιών της, απομονωνόταν στις λίμνες, στα ήρεμα νερά που της έδιναν παρηγοριά.

Η σχέση της με το νερό ήταν ξεχωριστή. Για εκείνη δεν ήταν απλά ένα στοιχείο, αλλά σύμμαχος και καθρέφτης της ψυχής της. Έπαιζε με τα κύματα και μάθαινε να σχηματίζει μορφές με το νερό σε όποιο σχήμα επιθυμούσε. Εκεί, στις λίμνες, η Χαβς εξέλιξε το ταλέντο της, που ήταν να τιθασεύει το υγρό στοιχείο, να του δίνει μορφή.

Μια μέρα, καθώς σχημάτιζε με τα χέρια της κύματα που έμοιαζαν με δράκους, το νερό αναδεύτηκε από μόνο του. Ένα γιγάντιο κύμα, με την μορφή αληθινού δράκου, υψώθηκε από την επιφάνεια της λίμνης και έπεσε επάνω της με βία. Εκείνη πίστεψε πως θα πνιγεί, μα προτού την αγγίξει το νερό, έγινε υδάτινη σφαίρα και την τύλιξε απαλά. Από τα βάθη της και μέσα από τους αφρούς αναδύθηκε ο Ντρούνκνα, ένας πανέμορφος γαλάζιος δράκος με μάτια σαν ατελείωτο ωκεανό.

Από εκείνη τη στιγμή, οι δυο τους έγιναν αχώριστοι. Στην αρχή σαν σύντροφοι και φίλοι, μα σύντομα ο ένας είδε στον άλλο κάτι περισσότερο, τον μοναδικό που μπορούσε να τον κατανοήσει. Ο έρωτάς τους άνθισε και από την ένωσή τους γεννήθηκαν τρία παιδιά. Ο Λούφτεν, ο Όρκαν και η Τίντεν.

Για χρόνια η οικογένεια έζησε ευτυχισμένα, ώσπου η Χαβς έμαθε πως ο Ντρούνκνα και ο γιος τους, ο Όρκαν, συνωμοτούσαν με άλλους σκοτεινούς Δρακοθεούς ενάντια στον Φάντερ, τον Πατέρα των Δράκων. Όταν τον ρώτησε, ο Ντρούνκνα προσπάθησε να της πει ότι η συνωμοσία του ήταν εκδίκηση για την εγκατάλειψη που είχε δεχτεί από τον Γιορντ, τον πατέρα του. Μα η Χαβς τον ήξερε καλά∙ η αλήθεια ήταν άλλη. Ο Ντρούνκνα δεν επιθυμούσε εξουσία, αλλά προσπαθούσε να σώσει τον ίδιο του τον γιο του, τον Όρκαν, από την επιρροή των Σκοτεινών Δρακοθεών.

Όταν η Ίσεν παγίδεψε τους συνωμότες, αφήνοντάς τους έρμαια της οργής του Φάντερ, η Χαβς βρέθηκε μάρτυρας της αιματηρής συμπλοκής ανάμεσα στον Πατέρα των Δράκων, του Όρκαν και του Ντρούνκνα. Είδε τον ίδιο της τον γιο να ψυχορραγεί. Και τότε, γεμάτη απόγνωση, πρόσφερε ένα κομμάτι από τη θεϊκή της δύναμη για να σώσει τον Όρκαν. Κατάφερε να τον κρατήσει στη ζωή, αλλά όχι αλώβητο. Έμεινε σημαδεμένος, από πληγές που αιμορραγούσαν αιώνια. Κι ο Ντρούνκνα όμως πλήρωσε το βαρύ τίμημα. Δαγκώνοντας τον Φάντερ και πίνοντας από το αίμα του, έχασε τα λογικά του.

Η Μορ, η Μητέρα των Δρακοθεών, όταν φυλάκισε τους Σκοτεινούς Δρακοθεούς στη Σβάρτματ, έδειξε συμπόνοια στην Χαβς. Επέτρεψε στον Όρκαν να μείνει με τη μητέρα του, ώστε να μην πεθάνει από τις αιώνιες πληγές του, μα φυλάκισε τον Ντρούνκνα στη Σίοσφανγκ, τη διάσταση των θαλασσών. Εκείνος, θολωμένος από την τρέλα, ξέσπασε την οργή του στους θνητούς, υψώνοντας κύματα που έπνιγαν πλοία και οικισμούς.

Η Χαβς, ακούγοντας τις κραυγές των ανθρώπων, έτρεξε δίπλα του. Τον αγκάλιασε, τον κοίμισε μέσα στην αγκαλιά της, τραγουδώντας του. Κατάφερε να καταλαγιάσει τη θάλασσα. Μα η ηρεμία δεν κρατούσε πολύ. Κάθε φορά που έβλεπε τα παιδιά του, και ιδιαίτερα τον Όρκαν, το πως είχαν καταντήσει, η παραφροσύνη του Ντρούνκνα αναζωπυρωνόταν.

Φοβούμενη για τη ζωή των παιδιών της, η Χαβς πήρε τη δύσκολη απόφαση να τα φυλακίσει στη Λούφτματ, τη διάσταση του αέρα, μακριά από την απειλή του πατέρα τους. Μα ο Όρκαν την μίσησε γι’ αυτό. Δε θεώρησε την κίνησή της σωτηρία, αλλά προδοσία. Τον είχε χωρίσει από τον πατέρα του. Κι έτσι οργισμένος ορκίστηκε να την εκδικηθεί. Κάθε φορά που η μητέρα του καταλάγιαζε την οργή του Ντρούνκνα, εκείνος έστελνε ομίχλη, που τον τρόμαζε, ωθώντας τον ξανά στην τρέλα. Ο Λούφτεν και η Τίντεν, βλέποντας την αδικία, βοηθούσαν τη μητέρα τους με ισχυρούς ανέμους και θύελλες, για να της δώσουν χρόνο να κρυφτεί σε κάποια λίμνη, ώσπου να βρει τη σωστή στιγμή για να προσπαθήσει να τον καταλαγιάσει και η ιστορία να επαναληφθεί ξανά και ξανά.

Η Χαβς παρουσιάζεται ως πράσινος δράκος, μα οι πιστοί της τη περιγράφουν περισσότερο σαν ήρεμη λίμνη που, ακόμα κι αν ταράζεται, ξέρει να ξαναβρίσκει την ηρεμία της.

Αποκαλείται Δρακοθεά των Λιμνών, Καταλαγιάστρα της Θάλασσας.

Δόγμα

Οι ακόλουθοί της πιστεύουν πως κάθε πληγή μπορεί να γιατρευτεί, κάθε παραφροσύνη να γαληνέψει, αρκεί να δείξεις υπομονή και αγάπη. Λατρεύουν το νερό, ενώ τρέφουν ιδιαίτερη συμπάθεια για την Κάρλεκ, την Δρακοθεά της Σελήνης, γιατί πιστεύουν πως η μόνη που την συντρόφευσε στις μοναχικές της νύχτες ήταν η Χαβς. Τιμούν και τις δύο με τραγούδια δίπλα σε λίμνες, ψιθυρίζοντας ευχές προς τη σελήνη να απαλύνει τον πόνο και να φέρει την αληθινή γαλήνη.

Ιερείς και Ναοί

Οι ιερείς της φορούν πράσινους χιτώνες με κυανές διακοσμήσεις, σημάδι της ένωσης γης και νερού. Είναι φιλόξενοι με όλους, ανεξάρτητα από το ποιον θεό υπηρετούν. Στους ναούς τους, που χτίζονται πάντα δίπλα σε λίμνες, βρίσκει κανείς καταφύγιο, φροντίδα και θεραπεία. Οι λειτουργίες τους είναι ήρεμες, γεμάτες νερό που ρέει αδιάκοπα και θυμίζουν στους παρευρισκόμενους ότι όπως το νερό λειαίνει την πέτρα, έτσι και η υπομονή μπορεί να κατευνάσει την τρέλα και τον πόνο.

Αφήνουμε πίσω μας την Δρακοθεά των Λιμνών, Χαβς, και γυρίζουμε μία ακόμα σελίδα του βιβλίου “Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου”. Την επόμενη φορά θα γνωρίσουμε τον Άρχοντα της Ομίχλης, τον Όρκαν…

Αν θες να ταξιδέψεις κι εσύ στην πανέμορφη Χώρα του ποταμού Έαρμαρκ, τον κόσμο του συγγραφέα Αλέξανδρου Λειβαδιώτη, προμηθεύσου ένα από τα βιβλία/εισητήρια και ξεκίνα τις περιπλανήσεις σου.