Οι Θεοί της Μόντεργιορντ – Μέρος 28: Ίσεν – Δρακοθεά του Πάγου

Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

Η Ίσεν είναι κόρη του Φάντερ και της Μορ. Από την πρώτη της ανάσα κουβαλούσε μια ιδιότυπη ιδιότητα. Κάθε σταγόνα νερού που άγγιζε, πάγωνε ακαριαία· κάθε αναπνοή της πάγωνε τον αέρα γύρω της. Αυτό το δώρο ήταν και κατάρα. Διότι, όσο η μικρή Δράκαινα μεγάλωνε, η παρουσία της γινόταν βάρος για τους υπόλοιπους Δρακοθεούς. Ποτάμια νεκρώνονταν, βροχές γίνονταν χιονοθύελλες και οι καρδιές των θνητών έτρεμαν από το κρύο σε κάθε ανάσας της.

Οι αδελφοί της την έβλεπαν με καχυποψία, και σύντομα αποφάσισαν, με τη σιωπηρή συγκατάθεση του Φάντερ, να την περιορίσουν. Έτσι η Ίσεν κλείστηκε σε μια απομονωμένη γωνιά της Ντράγκσαρ, όπου οι παγωμένες στέπες έγιναν η φυλακή της. Εκεί έμαθε να χαλιναγωγεί την δύναμή της. Να σμιλεύει τον πάγο σε όπλα, σε τείχη και σε άβουλους φρουρούς.

Όμως η μοναξιά δεν της έφερε ελευθερία. Ο Γιόρντσκαλβ, τυφλωμένος από φθόνο για την ευτυχία του αδελφού του Γιορντ, ζήλεψε τη λάμψη της. Με φλόγες και βία θέλησε να την υποτάξει, να την κάνει γυναίκα του παρά τη θέλησή της, τρόπαιό του. Η Ίσεν αντιστάθηκε. Ύψωσε πύργους χιονιού, έσκαψε γκρεμού γεμάτους κοφτερές λεπίδες πάγου. Μα η φλόγα πάντα νικούσε. Οι πάγοι της έλιωναν και μετατρέπονταν σε ατμό. Κάτω από το βάρος της ανωτερότητάς του, η Δράκαινα του Πάγου αναγκάστηκε να υποκύψει κι από την ένωσή τους γεννήθηκαν τρία παιδιά. Η Φατίγκα, η Χαβς και ο Τόρκαν.

Η Ίσεν, όμως, δεν ξέχασε ποτέ την ταπείνωση. Η καρδιά της πάγωνε από δίψα για εκδίκηση. Προσποιήθηκε την υπάκουη σύζυγο, έδειξε αγάπη στον Δράκο της Λάβας, μα κάθε της λέξη ήταν δηλητήριο, κάθε της πράξη υπονόμευση. Παρατηρούσε τον ανταγωνισμό και τη ζήλια του Γιόρντσκαλβ για τον αδελφό του, και μετέτρεπε κάθε μικρή προστριβή σε φλόγα οργής. Σιγά-σιγά μετέτρεψε τον φθόνο του σε άσβεστη έχθρα.

Το τέχνασμά της κορυφώθηκε όταν ο Πέτρινος Δράκος προσφέρθηκε να αφιερώσει την ύπαρξή του στην αιώνια φύλαξη του Άζριμ, του Πέτρινου Βασιλιά που παρέμενε αλυσοδεμένος στα βάθη της γης. Η Ίσεν ψιθύρισε στον Γιόρντσκαλβ ότι η θυσία του αδελφού του ήταν προσβολή· ότι τον γελοιοποιούσε στα μάτια όλων. Ότι έπρεπε να αντιδράσει. Ο Γιόρντσκαλβ, τυφλωμένος από οργή, θέλησε να κάνει κάτι μεγαλύτερο, πιο ένδοξο. Αλλά δε γνώριζε τι. Και τότε η Ίσεν τού υποσχέθηκε ότι θα έβρισκε εκείνη τη λύση.

Συναντήθηκε κρυφά με τη Ντόντεν, τη Δρακοθεά του Θανάτου, που όλοι την απέφευγαν. Την έπεισε να κάνουν μια συμφωνία. Η Ίσεν θα κατασκόπευε και θα μάθαινε τα σκοτεινά μυστικά των υπόλοιπων Δρακοθεών και θα της τα εκμυστηρευόταν. Το αντάλλαγμα, όμως, που ζητούσε ήταν η Ντόντεν να σαγήνευε τον Γιόρντσκαλβ, κρατώντας τον μακριά από εκείνη και δίνοντάς της χώρο να υφάνει τις δολοπλοκίες της.

Το σχέδιο πέτυχε. Ο Δράκος της Λάβας σταδιακά περνούσε όλο και περισσότερο χρόνο με τη Ντόντεν, μεθυσμένος από το σκοτεινό κάλεσμά της. Την ίδια στιγμή, η Ίσεν, με κρύα υπομονή, παρακολουθούσε τους Δρακοθεούς κι ανακάλυψε μια νέα συνωμοσία. Ο Ντρούνκνα, ο Όρκαν, ο Φόλγκρουπ, ο Τόρκαν και ο Μπράντεν, υποκινούμενοι από την ίδια τη Ντόντεν, σχεδίαζαν να ανατρέψουν τον Φάντερ και τη Μορ, να πιούν το αίμα τους και να σφετεριστούν τη δύναμή τους.

Η Ίσεν κατάλαβε ότι αν το σχέδιό τους πετύχαινε, εκείνη θα έχανε τα ισχυρά της πούλια. Τους Δρακοθεούς, που ξελόγιαζε με τα παγωμένα λόγια της. Έτσι αποφάσισε να το ανατρέψει. Έκλεψε το Στέμμα του Φάντερ και το έκρυψε στο παλάτι του Τόρκαν. Έπειτα, κάλεσε τους επίδοξους σφετεριστές σε «σύναξη», κι ύστερα ειδοποίησε τον Φάντερ, λέγοντάς του ότι τα παιδιά του συνωμοτούν να τον δολοφονήσουν μαζί με τη Μορ, ώστε να γίνουν οι ίδιοι οι ισχυρότεροι των Δρακοθεών.

Οργισμένος πέρα από κάθε όριο, ο Φάντερ όρμησε εναντίον τους. Θα έσφαζε κάθε απόγονό του, αν δεν επενέβαινε η Μορ. Με λόγια σκοτεινά, καταδίκασε τα τέκνα της να μη μπορούν να αντικρύσουν ξανά το φως του ήλιου, φυλακίζοντάς τα στη ζοφερή διάσταση, τη Σβάρτματ.

Η Ντόντεν, εγκλωβισμένη, έστρεψε την προσοχή της στον Γιόρντσκαλβ, ψιθυρίζοντας από τη διάστασή της λόγια παρηγοριάς και προδοσίας. Και ο Δράκος της Λάβας, έχοντας υποκύψει στη γοητεία της κι εκμεταλλευόμενος το λάθος του Αλαζόνα Βασιλιά, Φίανορ Γκόρντορενς, δημιούργησε ένα πανίσχυρο ηφαίστειο στο Χελβέτε. Έκρυψε τον ήλιο με τον καπνό και τη στάχτη του, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την απελευθέρωσή της. Αλλά η Ντόντεν δεν ήταν μόνη. Ένας στρατός σκιών και θανάτου ξεχύθηκε στη Μόντεργιορντ, λεηλατώντας και σφάζοντας.

Η Ίσεν, έστεκε κρυμμένη στο παλάτι της, χαμογελώντας. Τα σχέδιά της είχαν πετύχει. Διχόνοια γέμιζε τις καρδιές των Δρακοθεών. Ο εμφύλιο θα έληγε αφήνοντας τους συγγενείς της αδύναμους. Και τότε εκείνη θα έπαιρνε την εξουσία της Ντράγκσαρ. Αλλά η διχόνοια της έφτασε μέχρι και στους Μεγάλους Γηραιούς, οι οποίοι ξέσπασαν σε μεταξύ τους διαμάχη, πολεμώντας σκληρά ως τον αλληλοσκοτωμό τους. Ο κόσμος τραντάχτηκε, κι όλοι οι Δρακοθεοί έχασαν τις θεϊκές τους δυνάμεις.

Η Ίσεν πάγωσε από το φόβο. Κοιτούσε σιωπηλή τις ορδές της Ντόντεν να συνεχίζουν ανενόχλητες την επέλασή τους. Μέχρι που ο Ίλουρ, ο Θεός του Φωτός, γεννήθηκε μέσα από τη μήτρα της γης και έστειλε ξανά τη Ντόντεν πίσω στη διάστασή της. Μονάχα όταν ο Φάντερ ολοκλήρωσε τον άθλο που του επέστρεψε τη θεϊκή του ισχύ, οι Δρακοθεοί ξαναβρήκαν τις δυνάμεις τους.

Η Ίσεν τότε βγήκε από την παγωμένη της σιωπή. Το σχέδιό της δεν είχε θριαμβεύσει, μα ούτε είχε καταρρεύσει ακόμα. Συνέχισε να τρέφει το μυστικό της σύμφωνο με τη Ντόντεν, κατασκοπεύοντας τους Δρακοθεούς της Ντράγκσαρ και αναφέροντας κάθε τους κίνηση στη Σβάρτματ. Γιατί η Ίσεν γνώριζε πως η Σβάρνταγκ, η Μαύρη Μέρα θα έρθει κι ο Άζριμ θα λυθεί από τα δεσμά του. Και τότε η παγωμένη της καρδιά θα βρει την αληθινή εκδίκηση.

Η Ίσεν παρουσιάζεται άλλοτε ως λευκή δράκαινα που σκεπάζει τη γη με χιόνι κι άλλοτε ως σκελετωμένος δράκος, το φάντασμα του ίδιου του χειμώνα.

Αποκαλείται Δρακοθεά του Πάγου, Αρχόντισσα του Χιονιού, Κατάσκοπος της Σβάρτματ.

Δόγμα

Οι ακόλουθοί της υφαίνουν δίκτυα δολοπλοκίας. Αποφεύγουν με κάθε μέσο τη μάχη σώμα με σώμα κι εξουδετερώνουν τους εχθρούς τους βάζοντάς τους να πολεμούν μεταξύ τους. Η ίντριγκα και η διχόνοια είναι τα όπλα τους.

Ιερείς και Ναοί

Οι κληρικοί της Ίσεν ντύνονται με γαλάζιους μανδύες, καθαρούς και γυαλιστερούς σαν πάγος. Εμφανίζονται φιλόξενοι, ειδικά προς άρχοντες και ευγενείς. Μα κάθε χαμόγελο κρύβει την πραγματική πρόθεσή τους. Από τις ομιλίες και τα δείπνα τους αντλούν ελαττώματα, μυστικά και αδυναμίες για να τα μετατρέψουν σε όπλα. Οι ναοί τους, ντυμένοι με γυαλιστερό γαλάζιο μάρμαρο, θυμίζουν παγωμένα παλάτια, ενώ στο κέντρο δεσπόζει το άγαλμα της Δρακοθεάς, να τους θυμίζει πως η πιο ψυχρή καρδιά είναι και η πιο επικίνδυνη.

Αφήνουμε πίσω μας την Αρχόντισσα του Χιονιού Ίσεν, και γυρίζουμε μία ακόμα σελίδα του βιβλίου “Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου”. Την επόμενη φορά θα γνωρίσουμε τον Δρακοθεό του Πολέμου, Κρίγκερ…

Αν θες να ταξιδέψεις κι εσύ στην πανέμορφη Χώρα του ποταμού Έαρμαρκ, τον κόσμο του συγγραφέα Αλέξανδρου Λειβαδιώτη, προμηθεύσου ένα από τα βιβλία/εισητήρια και ξεκίνα τις περιπλανήσεις σου.