Οι Θεοί της Μόντεργιορντ – Μέρος 31: Κάρλεκ – Δρακοθεά του Έρωτα

Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

Η Κάρλεκ είναι κόρη του Γιορντ και της Φέρτιλα. Προτού καν προφέρει τις πρώτες της λέξεις, όλοι μιλούσαν για την σπάνια ομορφιά της. Μια ομορφιά τόσο σαγηνευτική που έμοιαζε να αντανακλά τη γονιμότητα της μητέρας της και την ωμή δύναμη της γης του πατέρα της. Όπου κι αν βρισκόταν, τα βλέμματα στρέφονταν πάνω της, σαν την έλξη που προκαλούν οι φλόγες σε μια νυχτοπεταλούδα.

Μεγαλώνοντας, η Κάρλεκ αντιλήφθηκε πως αυτό το χάρισμα δεν ήταν μόνο επιφανειακό. Δεν ήταν απλώς όμορφη, αλλά είχε μια παρουσία που μαγνήτιζε τους γύρω της, μια φωνή που ηχούσε σαν μελωδία κι ένα βλέμμα που μπορούσε να λυγίσει ακόμα και τις πιο σκληρές καρδιές. Είχε τη δύναμη να φέρνει κοντά τους ανθρώπους και τους θεούς και να τους δένει με αόρατα δεσμά.

Για λίγο η ζωή της ήταν ήρεμη. Ζούσε ανάμεσα σε βιβλία και τραγούδια, μαθαίνοντας για τον κόσμο μέσα από τα δώρα του πατέρα της, και παρακολουθώντας τη μητέρα της να υφαίνει με τα χέρια της την ευφορία της γης. Μα η ειρήνη εκείνη δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ. Όταν ήρθε η ώρα του γάμου της, το χάρισμά της μετατράπηκε σε κατάρα. Σχεδόν όλοι οι Δρακοθεοί, γεμάτοι με ανυπέρβλητη δύναμη και φιλοδοξία, της παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι μνηστήρες.

Η Κάρλεκ απέρριπτε τον έναν μετά τον άλλο. Δεν αναζητούσε δόξα, ούτε πλούτη, ούτε εξουσία. Η καρδιά της λαχταρούσε τον αληθινό έρωτα. Μα οι θεοί δεν το καταλάβαιναν. Η ομορφιά της ήταν για εκείνους έπαθλο. Ένα λάφυρο, που έπρεπε να αποκτηθεί με δώρα κι υποσχέσεις. Κι έτσι η ζωή της, σύντομα έγινε αφόρητη. Ολόγυρά της συγκεντρώνονταν σωροί από δώρα, πολύτιμοι λίθοι, όπλα σκαλισμένα με ονόματα, ύμνοι γραμμένοι για χάρη της.

Μη αντέχοντας άλλο, κλείστηκε στο παλάτι της. Ορκίστηκε πως δεν θα ζευγάρωνε με κανέναν τους, αν πρώτα δεν γνώριζε τον αληθινό έρωτα. Ο όρκος αυτός μπορεί να ήταν η ασπίδα της, αλλά μετατράπηκε γρήγορα στη φυλακή της. Οι μέρες της κυλούσαν μέσα σε πέτρινους τοίχους, μακριά από το ζεστό φως του ήλιου και μόνο τα βράδια, όταν ο κόσμος κοιμόταν και η σελήνη ανέβαινε ψηλά, η Κάρλεκ μπορούσε να ξεφύγει για λίγο. Άνοιγε τα φτερά της και πετούσε στον ουρανό.

Μακριά από τους επίμονους μνηστήρες της, έβρισκε καταφύγιο στην απομονωμένη λίμνη Γκούντινστας. Εκεί, δίπλα στο ασημένιο φεγγαρόφωτο που καθρεφτιζόταν στα νερά, τραγουδούσε λυπητερά τραγούδια, για την κατάρα της, την ασύλληπτη ομορφιά της. Κι η σελήνη έμοιαζε να της απαντά με το φως της, παρηγορώντας τη χωρίς ποτέ να σβήνει τη θλίψη της.

Τα χρόνια πέρασαν, κι όμως οι μνηστήρες της δεν εγκατέλειπαν. Σαν να τους μάγευε ακόμα περισσότερο η άρνησή της, η επιμονή τους έγινε φανατισμός. Η Κάρλεκ έμαθε να ζει την ημέρα, κλεισμένη στο παλάτι της, διαβάζοντας για μέρη που ποτέ δεν επισκέφθηκε, και τη νύχτα, να βρίσκει ελευθερία στην αγκαλιά της λίμνης, με μοναδική συντροφιά το φεγγάρι.

Μα η μοίρα της δεν θα ήταν να μείνει για πάντα μια σκιά. Οι προφητείες λένε πως στην έσχατη στιγμή, όταν θα έρθει η Σβάρτνταγκ, η Μαύρη Μέρα που θα σημαδέψει τον θάνατο των Παλαιών Θεών και την απαρχή ενός καινούργιου κόσμου, η Κάρλεκ θα βγει από την κρυψώνα της. Θα σταθεί στο πλευρό της θείας της, της Φρέντεν, της Δρακοθεάς της Ειρήνης, και θα πολεμήσει δίπλα της.

Ανάμεσα στις φλόγες της μάχης και στις κραυγές των σκοτεινών θεών που θα ξεχυθούν στον κόσμο, η Κάρλεκ, από το κορίτσι που τραγουδούσε στη λίμνη, θα μετατραπεί στη φοβερή δράκαινα, που με τα φτερά της θα κρύψει το φεγγάρι και με τη φωνή της θα εμψυχώσει τους συμμάχους της.

Κι όταν η Φρέντεν, η Ειρηνοποιός Κόρη, πέσει βαριά τραυματισμένη, πριν ξεψυχήσει θα στρέψει το βλέμμα της στην ανιψιά της και θα της δώσει την ευλογία της: να γίνει η μητέρα των Νέων Θεών.

Η Κάρλεκ παρουσιάζεται ως πράσινος δράκος που φέρει στο βλέμμα του τη γοητεία της σελήνης και στη φωνή του τη μελαγχολία της αιώνιας μοναξιάς. Στην καρδιά της, όμως, καίει μια φλόγα της προσμονής για τον αληθινό έρωτα και η υπόσχεση πως από αυτήν θα ξεκινήσει η νέα αυγή.

Αποκαλείται Δρακοθεά του Έρωτα, Εκλεκτή της Φρέντεν, Μητέρα των Νέων Θεών, Παρθένα του Φεγγαριού, Μελαγχολική Δράκαινα, Μοναχική Δρακοθεά.

Δόγμα

Οι ακόλουθοί της λατρεύουν τη σελήνη και τον έρωτα, προσπαθώντας να έχουν καθημερινά πολλούς εραστές, για να προσφέρουν στη θεά τους την ηδονή που απαρνείται.

Ιερείς και Ναοί

Οι κληρικοί της Κάρλεκ φοράνε κόκκινους χιτώνες με πράσινο διάκοσμο. Είναι φιλόξενοι με όλους τους επισκέπτες, αρκεί να είναι διατεθειμένοι να συνευρεθούν μαζί τους. Οι ναοί είναι χτισμένοι δίπλα σε λίμνες, φυσικές ή τεχνητές, ενώ όλες οι λειτουργίες τους πραγματοποιούνται μόνο βράδια, υπό το φως της σελήνης.

Αφήνουμε πίσω μας την Δρακοθεά του Έρωτα, Κάρλεκ, και γυρίζουμε μία ακόμα σελίδα του βιβλίου “Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου”. Την επόμενη φορά θα γνωρίσουμε τον Παράφρονα Δρακοθεό, τον Ντρούνκνα…

Αν θες να ταξιδέψεις κι εσύ στην πανέμορφη Χώρα του ποταμού Έαρμαρκ, τον κόσμο του συγγραφέα Αλέξανδρου Λειβαδιώτη, προμηθεύσου ένα από τα βιβλία/εισητήρια και ξεκίνα τις περιπλανήσεις σου.