Οι Θεοί της Μόντεργιορντ – Μέρος 30: Φρέντεν – Δρακοθεά της Ειρήνης

Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

Η Φρέντεν, η μικρότερη κόρη του Φάντερ και της Μορ, ήταν από την αρχή διαφορετική από τα αδέλφια της. Εκεί που άλλοι επιζητούσαν μάχη, δόξα ή εξουσία, εκείνη αναζητούσε μονάχα την ηρεμία της γαλήνης, την ομορφιά της προσφοράς και την αλήθεια της αγάπης. Από παιδί φρόντιζε όσους είχαν ανάγκη, Δρακοθεούς και θνητούς, με την ίδια αφοσίωση, χωρίς διακρίσεις. Γι’ αυτό και γρήγορα ακολούθησε το μονοπάτι του πατέρα της, το μονοπάτι της δικαιοσύνης, βλέποντάς το ως το μόνο μέσο για να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα στις συγκρούσεις που συγκλόνιζαν τον κόσμο.

Η ζωή της άλλαξε, όμως, όταν οι γονείς της αποφάσισαν να την ενώσουν με τον αδελφό της, τον Κρίγκερ, τον Δρακοθεό του Πολέμου. Η Φρέντεν αντέδρασε με πόνο και θλίψη, γιατί γνώριζε ότι η ψυχή του αδελφού της διψούσε μόνο για αίμα και σφαγές, ενώ η δική της ποθούσε την ειρήνη. Παρ’ όλα αυτά, υπάκουσε στη θέληση των γονιών της, όχι από φόβο, αλλά από αγάπη. Πίστευε ότι ίσως θα μπορούσε να τον αλλάξει, να τον οδηγήσει σε έναν δρόμο λιγότερο βίαιο. Κι ως ένα σημείο τα κατάφερε.

Ο Κρίγκερ, στην αρχή του γάμου τους, φάνηκε να μαλακώνει. Η παρουσία της Φρέντεν λειτούργησε σαν ήλιος που λιώνει τον πάγο. Οι ορμές του πολέμου έσβηναν προσωρινά στο φως της. Για λίγο καιρό ο Δρακοθεός του Πολέμου έδειξε ένα πιο διαλλακτικό πρόσωπο. Έμαθε να ακούει, να συνομιλεί, να σκέφτεται προτού σηκώσει το όπλο του. Ήταν η πρώτη και μοναδική περίοδος όπου η Φρέντεν αισθάνθηκε ότι η ειρήνη μπορούσε πράγματι να νικήσει τη βία.

Όμως, η φύση δεν αλλάζει εύκολα. Ο Κρίγκερ γρήγορα άρχισε να βαριέται, να αναζητά πάλι τις μάχες και τις συγκρούσεις. Η Φρέντεν, βλέποντας την επιστροφή του στις παλιές του συνήθειες, αποφάσισε να του χαρίσει δύο παιδιά, πιστεύοντας ότι η πατρότητα θα τον κρατούσε μακριά από το πεδίο της μάχης. Έτσι γεννήθηκαν ο Φόλκγκρουπ και η Κόνστεν. Για λίγο, ο Κρίγκερ φάνηκε να ενδιαφέρεται για την οικογένειά του, μα κι αυτό το ενδιαφέρον έσβησε σύντομα, σαν κερί στον άνεμο.

Η απογοήτευση της Φρέντεν ήταν βαθιά. Ο χωρισμός της με τον Κρίγκερ ήταν αναπόφευκτος. Εκείνη συνέχισε τον δρόμο της προσφοράς, εκείνος βυθίστηκε ακόμα πιο πολύ στη λατρεία της μάχης. Κι όταν ο γιος της διάλεξε να ακολουθήσει τον πατέρα του, πληγώθηκε αφόρητα. Έστρεψε, όμως, όλη της την αγάπη στην κόρη της, την Κόνστεν, προσπαθώντας να κρατήσει ζωντανή την ειρηνική φλόγα μέσα στη σκοτεινή κληρονομιά των δράκων.

Από τότε η Φρέντεν πέρασε τα χρόνια της κηρύττοντας την αγάπη και την ειρήνη. Η μορφή της ως λευκός δράκος έγινε σύμβολο ελπίδας. Οι θνητοί την έβλεπαν να πετά στον ουρανό με φτερά που έλαμπαν σαν χιόνι κάτω από τον ήλιο, κι ένιωθαν τις καρδιές τους να γεμίζουν δύναμη.

Όμως οι προφητείες προειδοποιούν ότι η ειρήνη δεν θα κρατήσει για πάντα. Θα έρθει η Σβάρτνταγκ, η Μαύρη Μέρα, κι όλα θα αλλάξουν. Ο πρώην άνδρας της, ο Κρίγκερ, θα υψώσει το σπαθί του εναντίον του ίδιου του Φάντερ, και σε μια διαμάχη θα σκοτώσει τον Πατέρα των Δράκων. Ο θάνατος εκείνος θα φέρει καταστροφή ανείπωτη. Μια έκλειψη θα κρύψει τον ήλιο και θα βυθίσει τη Χώρα του ποταμού Έαρμαρκ σε σκοτάδι και πανικό. Τότε οι ορδές των Σκοτεινών Θεών θα βρουν την ευκαιρία και θα ξεχυθούν διψασμένες για αίμα, έτοιμες να κατασπαράξουν τον κόσμο.

Τότε, η Φρέντεν δεν θα μπορέσει πια να παραμείνει η Ειρηνοποιός Κόρη. Ο πόνος για τον θάνατο του πατέρα της και η οργή για την προδοσία του πρώην άνδρα της θα φουντώσουν μέσα της. Η οργή θα την τυφλώσει και η ίδια, που πάντα δίδασκε συγχώρεση, θα πάρει το σπαθί της και θα στραφεί ενάντια στον Κρίγκερ. Στην έσχατη αναμέτρηση, εκείνη θα είναι που θα τον σκοτώσει, εκδικούμενη όχι μόνο για τον πατέρα της, αλλά και για όλα τα δάκρυα που είχε προκαλέσει με την ατελείωτη λατρεία του για τον πόλεμο.

Και εκεί, που όλα θα φαίνονται χαμένα, μέσα στο χάος της Σβάρτνταγκ θα φανεί στον ουρανό ένας λευκός δράκος. Η Φρέντεν θα ανοίξει τα φτερά της, λουσμένη στον αίμα του Δρακοθεού του Πολέμου, και το φως της θα διαλύσει το σκοτάδι. Οι καρδιές των θνητών και των θεών θα αναπτερωθούν. Θα ενώσει όλους τους μαχητές του φωτός, τους θεούς και τους ανθρώπους που δεν λύγισαν, και θα τους οδηγήσει στην έσχατη μάχη. Γιατί εκείνη τη μέρα, η Φρέντεν δεν θα είναι μόνο η Δρακοθεά της Ειρήνης· θα είναι και η Ελπιδοφόρα, η σπίθα που θα ανάψει ξανά το φως σε έναν κόσμο βυθισμένο στο σκοτάδι.

H Φρέντεν παρουσιάζεται σαν λευκός δράκος.

Αποκαλείται Δρακοθεά της Ειρήνης, Ειρηνοποιός Κόρη, Ελπιδοφόρα.

Δόγμα

Οι ακόλουθοι της Φρέντεν πιστεύουν πως η ειρήνη δεν είναι η απουσία πολέμου, αλλά η μάχη να κρατήσεις τον κόσμο όρθιο, ακόμα κι όταν όλα καταρρέουν. Ακόμα και την πιο σκοτεινή μέρα, τη Σβάρτνταγκ, όταν το αίμα θα ποτίσει τη γη και το σκοτάδι θα σκεπάσει τον ουρανό, η ελπίδα θα είναι το μοναδικό όπλο ενάντια στο σκότος.

Ιερείς και Ναοί

Οι κληρικοί της είναι φορείς της αγάπης και της ειρήνης. Ντύνονται με λευκούς μανδύες κι ανοίγουν τις καρδιές τους σε φίλους και ξένους, κηρύσσοντας σε κάθε χωριό και σε κάθε πόλη ότι η ειρήνη είναι ο μοναδικός δρόμος προς τη Ντράγκσαρ. Οι ναοί της, χτισμένοι από λευκό μάρμαρο και γεμάτοι παράθυρα για να μπαίνει το φως από παντού, μοιάζουν με φάρους που οδηγούν τον κόσμο μακριά από το σκοτάδι.

Αφήνουμε πίσω μας την Δρακοθεά της Ειρήνης, Φρέντεν, και γυρίζουμε μία ακόμα σελίδα του βιβλίου “Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου”. Την επόμενη φορά θα γνωρίσουμε την Δρακοθεά του Έρωτα, την Κάρλεκ…

Αν θες να ταξιδέψεις κι εσύ στην πανέμορφη Χώρα του ποταμού Έαρμαρκ, τον κόσμο του συγγραφέα Αλέξανδρου Λειβαδιώτη, προμηθεύσου ένα από τα βιβλία/εισητήρια και ξεκίνα τις περιπλανήσεις σου.