FWB2: Mordenkainen Vs Ισέλιαθ Νοξ (Φάση των 8)

Fantasy Wanderer’s Battles ΙΙ

Γράφουν ο Λάζαρος Λυρώνης και ο Νικόλας Παπακώστας

Οι μέρες που ακολούθησαν, έπειτα από τη επικίνδυνη μάχη με τη Μελισάντρε, στο χιονισμένο και αφιλόξενο τόπο, του έφεραν θύμησες από το ένδοξο παρελθόν του.

Το ξόρκι της τηλεμεταφοράς, που είχε δοκιμάσει να επιχειρήσει – ξεκούραστος μετά από ώρα – είχε και πάλι διακοπεί βίαια. Δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Ήταν πλέον μονόδρομος. Ήταν αναγκασμένος να συνεχίσει. Ήταν αναγκασμένος να αναζητήσει το χωριό ή την πόλη με το όνομα Γουίντερφελλ, που του είχε αναφέρει η μάγισσα. Ίσως εκεί τελικά, να έπαιρνε απαντήσεις, για τα ερωτηματικά που βασάνιζαν συνέχεια το μυαλό του.

Ευτυχώς για τον Αρχιμάγο, το ξόρκι ανοσίας από το ψύχος, επανειλημμένως, δεν έλαχε της ίδιας τύχης, κρατώντας τον ζεστό και ασφαλή από τη παγωνιά που σάρωνε τα πάντα γύρω του. Με την πολύτιμη συμβολή του, ο ίδιος, κατάφερε παρά τις έντονες αντιξοότητες, να ανακτήσει πλήρως τις δυνάμεις του, καθώς το μυαλό του, συνήθισε σιγά-σιγά το τοπίο ολόγυρα, και βούλιαξε στη μοναχική και νοσταλγική του αναπόληση.

Καταχωνιασμένες – εδώ και πολύ καιρό – μνήμες, ανασύρθηκαν από κάθε εσοχή του μυαλού του. Κομμάτι-κομμάτι, θύμηση τη θύμηση, στριφογύρισαν αργόσυρτα και ρυθμικά. Έγιναν σπείρα. Έγιναν υδάτινος στρόβιλος. Έγιναν δίνη τελικά και τον βύθισαν με την ορμή τους.

Σαγηνευμένος από το ταξίδι τους, χάθηκε στον χρόνο. Θυμήθηκε τα νιάτα του. Ταξίδεψε πολλά χρόνια πίσω – πάνω από εξήντα – φτάνοντας μέχρι τις απαρχές της μαγικής του εξέλιξης και πορείας. Στις πρώτες του περιπέτειες και στη γνωριμία με το μετέπειτα δυνατό πολεμιστή και φίλο του Ίραγκ. Στο πρώτο του μαγικό βιβλίο και την αγαπημένη του χηνόφτερη πένα. Στους πρώτους μαγικούς συλλαβισμούς. Στους πρώτους αντιπάλους ή επικίνδυνα τέρατα που αποτέλεσαν τους στόχους των μαγικών ξορκιών του. Στην πρώτη φορά που συνειδητοποίησε έντονα την ανάγκη για απόλυτη ισορροπία στον κόσμο του Όεθ.

Οι εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη, διαστέλλοντας έτσι ζωηρά τις κόρες των ματιών του. Ένας καμβάς που χρωματιζόταν συνεχώς από την πολυτάραχη ζωή του. Ο Αρχιμάγος, έρμαιο των μοναχικής του ενδοσκόπησης βάδισε για μίλια χαμένος μέσα στο απέραντο λευκό.

Ξαφνικά, ένας εκκωφαντικός βόμβος τον επανέφερε στην πραγματικότητα. Βλεφάρισε, εστιάζοντας το βλέμμα του στην πηγή του δυνατού ήχου. Η όραση του καθάρισε. Μια μεγάλη γαλάζια πύλη, έχασκε απειλητικά μπροστά του.

Μπόκομπ; Τι συμβαίνει πάλι σε αυτό το περίεργο μέρος;

Ο Αρχιμάγος πισωπάτησε μερικά βήματα. Ταυτόχρονα, έτεινε την μαγική ράβδο προς το μέρος της, και πήρε αμυντική στάση, περιμένοντας με αγωνία, την εμφάνιση του δημιουργού της. 

Μπόκομπ…

Από τα σπλάχνα της γαλάζιας μήτρας ξεπρόβαλε απότομα μια ανθρώπινη φιγούρα, η οποία έσκασε με δύναμη στο πυκνό χιόνι. Ο δυσεξήγητα ντυμένος ψηλός άντρας με το επίσης αλλόκοτο σακίδιο του, σηκώθηκε γρήγορα στα πόδια του, στάθηκε σε ένα ραβδί – Ιταμός. Αναγνώρισε αμέσως ο Αρχιμαγος. Υλικό από το όποιο συνήθως κατασκευάζονταν οι μαγικές ράβδοι – και κοίταξε τριγύρω. Έμοιαζε να ανατριχιάζει από το κρύο για ένα δευτερόλεπτο, αλλά σχεδόν αμέσως έκλεισε τα μάτια του και τυλίχθηκε σε έναν ζεστό αέρα.  

Μπόκομπ; Τι καινούργια διαβολιά είναι αυτή; Η τεχνική του είναι ερασιτεχνική και όμως η μαγική ενέργεια που τράβηξε! Ωμή και δυνατή!

Ο νεοφερμένος άντρας είχε τατουάζ στα χέρια αλλά ο Αρχιμάγος δεν ανίχνευσε κάποια μαγεία σε αυτά. Ήταν κουρεμένος κοντά αλλά όμορφα, πράγμα που σήμαινε πως όπως όλοι που είχαν μαλλιά ήταν ωραιοπαθής.

«Συγγνώμη;» του είπε με ευγένεια «Ποίος είστε;».

«Είμαι ο Μορντενκάινεν. Λόρδος Αρχιμάγος της πόλης του Γκρέιχοκ».

Το όνομα χτύπησε τον Ισέλιαθ σαν κεραυνός. Δεν είναι δυνατόν σκέφτηκε. Όμως η φωνή, τα ρούχα, ο εξοπλισμός, όλα ταίριαζαν με τις περιγραφές που είχε ακούσει για αυτόν τον θρυλικό Αρχιμάγο. Και αυτός ήταν ντυμένος με τα ρούχα της κόμισσας αντί για τις ρόμπες του.

   Τουλάχιστον είχε το περίεργο σακίδιο με το βιβλίο του και το ραβδί του Χρυσογέρακα. Ακόμα πιο σημαντικό μπορούσε για κάποιο λόγο να τραβήξει ακόμα ενέργεια από τον κόσμο της Κόμισσας, οπότε δεν θα γινόταν τελείως ρεζίλι.

    Περιέστρεψε το ραβδί του με στόμφο, το έφερε πίσω από τον ώμο του με το πετράδι να δείχνει προς τα κάτω και υποκλίθηκε βαθιά.

«Ισέλιαθ Νοξ» είπε. «Είστε αλήθεια ο Μορντενκάινεν, ο Μέγας Ταξιδευτής; Ο Σπουδαίος Αρχιμάγος; Ο δημιουργός τόσων ξορκιών; Είχα ακούσει το όνομα σας στον κόσμο μου».

Ω Μπόκομπ!! Ακόμα χειρότερα από εχθρός! Επίδοξος Μαθητευόμενος!

«Πάντως για να σας πω την αλήθεια σας περίμενα λίγο πιο καραφλό».

«Συγνώμη δεν ήξερα να πάω στο μπαρμπέρη πριν συναντηθούμε».

«Να σας κάνω μερικές ερωτήσεις;».

«Αν πω όχι θα φύγεις;».

«Αν ήξερα πώς, θα το έκανα, οπότε το αποκλείω».

«Ε, καν’ τες να τελειώνουμε!».

Έτεινε το ραβδί, αυτή τη φορά με το πετράδι προς τον στον Αρχιμαγό.

«Ξέρετε τι κάνει αυτό;».

«Είσαι παλαβός;» του φώναξε ο Μορντενκάινεν και χτύπησε το ραβδί του Ισέλιαθ με το δικό του.               

  «Πρόσεχε πού σημαδεύεις με δαύτο! Επίσης συναντάς έναν από τους μεγαλύτερους μάγους στο πολυσύμπαν και του ζητάς να σου αναγνωρίσει αντικείμενα σαν τυχαίος τσαρλατάνος του Γκρέιχοκ;».

Ο Iσέλιαθ κατέβασε το κεφάλι.   

«Δίκιο έχετε. Ακούστε τι ήθελα να σας ρωτήσω». O Ισέλιαθ είχε καταλάβει ότι ο Αρχιμάγος θα έφευγε σύντομα, όποτε πήρε βαθιά ανάσα με σκοπό να ρωτήσει όσα ήθελε όσο πιο γρήγορα γινόταν. «Έχετε φτιάξει πολλά ωραία ξόρκια. Αλλά όταν φτιάξατε αυτό με το σπαθί είχατε πιει; Γιατί είναι λίγο, πώς να το πω ευγενικά, χάλι μαύρο. Το άλλο με τον σκύλο; Σας ήταν δύσκολο να πάρετε ένα κανονικό σκυλί; Μήπως είστε αλλεργικός; Γιατί αν δεν είστε, με το ίδιο κόστος για την ασημένια σφυρίχτρα που θέλει το ξόρκι αγοράζετε δέκα σκυλιά! Δηλαδή, αλήθεια, ξέρετε κανέναν άλλον μάγο, εκτός από εσάς που να τα χρησιμοποίησε ποτέ; Επίσης… Τί φάση με αυτό το ξόρκι που προστατεύει από μη μαγικά ερπετά; Ολόκληρος Αρχιμάγος φοβόταν τα σαμιαμίδια; Να σας πω κάτι που έκανε η γιαγιά μου για να τα διώχνει μη χαλάτε και τσάμπα ξόρκια;».

Ο Μορντενκάινεν από τα νεύρα του δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη.

«Τηλεμεταφορά!» φώναξε για να φύγει από αυτή την ανούσια συζήτηση, σηκώνοντας βιαστικά το ραβδί του. Ήξερε ότι ο μικρός δεν ήταν κακός απλά ενθουσιασμένος και ανυπόφορος.

Βρέθηκε σε ένα πεδίο. Είδε μια πόλη αριστερά του. Πόλη… Ένα μαντρί με τείχη. Απ’ έξω πολεμούσαν δύο στρατοί και εκείνος ήταν στη μέση της μάχης. Και τότε άκουσε κάτι που πραγματικά τον τρόμαξε. Ο ίδιος βόμβος που είχε ακούσει πριν.

«Αρχιμάγε!» είπε ο Ισέλιαθ καθώς εμφανίστηκε δίπλα του. «Γιατί έφυγες; Δε μου υπόγραψες το βιβλίο με τα ξόρκια μου!».

Ο Αρχιμαγος δεν έδωσε σημασία στον ενθουσιώδη μαθητευόμενο. Συγκεντρώθηκε στην πολιορκία. Διαισθάνθηκε κατευθείαν ότι αποτελούσαν στόχο και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών. Δεν μπορούσε να τους αντιμετωπίσει τώρα. Δεν μπορούσε να τους αντιμετωπίσει, ενώ είχε το νου του παράλληλα και στον μικρό. Έπρεπε να βιαστεί.

«Λόγχες φωτιάς!» φώναξε και τίναξε το περίτεχνο ραβδί του προς τον Ισέλιαθ. Η επίθεση δεν θα τον σκότωνε, ή έτσι θεώρησε. Σίγουρα θα τον έριχνε αναίσθητο. Αργότερα θα είχε τον χρόνο να “ασχοληθεί” και μαζί του εκτενέστερα.

Προς μεγάλη του έκπληξη, ο Ισέλιαθ, τίναξε απλά το αριστερό του χέρι. Οι τρεις πύρινες ακτίνες ενώθηκαν σε ένα στρόβιλο αέρα, μπλέχτηκαν μεταξύ τους και μετατράπηκαν σε μια τεράστια σφαίρα φωτιάς, που εκσφενδονίστηκε με ταχύτητα προς τα τείχη του κάστρου. Έπεσε πάνω τους, τα συνέθλιψε και έκαψε ζωντανούς περισσότερους από είκοσι άτυχους άντρες.

«Αρχιμάγε γιατί μου επιτίθεστε; Είναι κάποιο μάθημα; Και γιατί φωνάζετε τα ξόρκια σας; Δεν είναι λίγο μη παραγωγικό; Αν δοκιμάσατε να το κάνετε έτσι;».

Ο Ισέλιαθ έκανε τις ίδιες κινήσεις με τον Αρχιμάγο, με φανερό ερασιτεχνισμό, χωρίς όμως να μιλάει, και από το χέρι του έφυγαν όχι τρεις, αλλά δώδεκα λόγχες φωτιάς.

«Φράγμα Μαγείας» φώναξε ο Μορντενκάινεν και οι ακτίνες έσκασαν σε έναν αστραφτερό πλέγμα, το οποίο έσπασε αμέσως από τη σφοδρότητα της επίθεσης.

Μποκομπ! Πόση δύναμη αντλεί αυτός ο ερασιτέχνης! Συνοφρυώθηκε. Ήταν πλέον φανερό. Η ισορροπία είχε διαταραχθεί. Και ο Ισέλιαθ ήταν υπεύθυνος. Δεν ήταν ικανός να φέρει τόση δύναμη. Ήταν ανεξέλεγκτος. Ήταν επικίνδυνος. Και αυτό έπρεπε να σταματήσει εδώ και τώρα…

Mordenkainen	Όνομα	Ισέλιαθ Νοξ
Oerth, Greyhawk	Κόσμος	Γη
Yatil Mountains	Τόπος Καταγωγής	Σέλεμον
Staff of Fiery Power Rod of Absorption Ring of Wizardry Wands of Fear Wand of Frost Dagger Robe of Useful Items Bracers of Defense Ring of Protection 3 Pearls of Power	Βασικός Εξοπλισμός	Βαλλίστρα Βιβλίο με Ξόρκια Απλά Ρούχα
The Rogues Gallery Mordenkainen’s Fantastic Adventure The City of Greyhawk Epic Level Handbook Expedition to the Ruins of Greyhawk The Wizards Three Mordenkainen’s Magnificent Emporium Mordenkainen’s Tome of Foes Mordenkainen Presents: Monsters of the Multiverse	Σειρά Βιβλίων που εμφανίζεται	Ισέλιαθ
Gary Gygax	Δημιουργός	Νικόλας Παπακώστας

Ταχθείτε στο πλευρό του αγαπημένου σας ήρωα, με την ψήφο σας

Μέχρι τη λήξη της ψηφοφορίας, μπορείτε να προμηθευτείτε τo βιβλίο “Ισέλιαθ” με έκπτωση 25%

Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battles

Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 16 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Δημήτρη Κολοβό, Βασίλη Μέγα, Βασίλη Κρουστάλη, Λάζαρο Λυρώνη, Νικόλα Παπακώστα, Κωνσταντίνο Αμβράζη, Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα. Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)