FWB2: Mordenkainen Vs Yennefer of Vengerberg (Φάση των 4)

Fantasy Wanderer’s Battles ΙΙ

Γράφει ο Λειβαδιώτης Αλέξανδρος

Μπόκομπ… Τί συνέβη;

Ο Μορντενκάινεν άνοιξε με δυσκολία τα μάτια του και ανακάθισε στο αχυρένιο στρώμα. Έφερε το χέρι του στο μέτωπό του και πίεσε με τα δάχτυλά του λίγο πάνω από τα φρύδια του, σε μια μάταιη προσπάθεια να καταλαγιάσει τον έντονο πονοκέφαλο.

Πού βρίσκομαι; Πώς βρέθηκα εδώ;

Κοίταξε γύρω του και είδε ένα πέτρινο δωμάτιο, λιτά επιπλωμένο και χωρίς παράθυρα. Φορούσε τα ρούχα του και δίπλα του έστεκαν όλα τα πράγματά του, μαζί, φυσικά, με το αγαπημένο του ραβδί. Έσκαψε στα λαγούμια της θολής του μνήμης για να συνειδητοποιήσει το που βρισκόταν, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να ξεθάψει κάποιες ξέμπαρκες εικόνες. Θυμήθηκε την μονομαχία του με τον Ισέλιαθ και το πώς τον έβλεπε να διαταράσσει την ισορροπία τραβώντας ατέρμονα ενέργεια από έναν ξένο κόσμο﮲ το πως προσπάθησε να τον σταματήσει, αλλά η μαγεία του ωχριούσε μπροστά στην αστείρευτη δύναμη του αντιπάλου του﮲ το πόσο αδύναμος ένιωσε…

Και τότε θυμήθηκε. Ο ίδιος ο Μπόκομπ τιμώρησε τον νεαρό μάγο. Θυμήθηκε το μάτι, που άστραψε ψηλά, πλαισιωμένο σε ένα πεντάγραμμο, και η αλλόκοσμη φωνή αντήχησε και πάλι στο μυαλό του.

Συνέχισε να βαδίζεις στον δρόμο σου, Μάγιστρε. Συνέχισε και δείξε την αξίας σου… Σαν η θύμηση να απέκτησε υπόσταση, η φωνή συνέχισε να του μιλά στο παρόν. “Σήκω, Αρχιμάγε! Σήκω και γνώρισε την αντίπαλό σου”.

Υπάκουσε και τα πάντα γύρω του θόλωσαν. Έχασαν την υλική τους μορφή και μετατράπηκαν σε καπνό. Καπνός που συγκεντρώθηκε και δημιούργησε μια άλλη πραγματικότητα, έναν ξένο κόσμο. Εκεί είδε μια μαυρομαλλούσα γυναίκα, σίγουρα μάγισσα.

«Ποια είναι;» ρώτησε.

“Ένα εμπόδιο που φράζει το δρόμο σου” αποκρίθηκε η φωνή και ένιωσε τη γυναίκα να τραβά ενέργεια από το Χάος και να ανασταίνει νεκρά ζώα που κείτονταν γύρω της. Θηρία από τα οποία είχε στραγγιστεί κάθε στάλα ζωής, αλλά εκείνα περπατούσαν και πλησίαζαν μια άλλη αιμόφυρτη γυναίκα.

«Μπόκομπ…» ψέλλισε, βλέποντάς τα να κατασπαράζουν την άμοιρη λεία τους. «Αυτό πρέπει να είναι δουλειά του ίδιου του Ίουζ!» είπε και απέστρεψε το βλέμμα του από τη θηριωδία. «Μόνο θάνατος αξίζει σε αυτή τη μάγισσα!».

Ξαφνικά τον κατέκλυσε φως. Τόσο λαμπρό, που τον ανάγκασε να κλείσει τα μάτια, μόνο για μια στιγμή, καθώς φωνές και χειροκροτήματα τον έκαναν να τα ξανανοίξει. Βρισκόταν σε μια τεράστια αρένα. Άνθρωποι, ξωτικά, νάνοι και άλλα γνωστά και άγνωστα πλάσματα ζητωκραύγαζαν στις ασφυκτικά γεμάτες κερκίδες γύρω του.

«Πρωτογέννητοι και πρωτόπλαστοι! Νάνοι, ξωτικά, άνθρωποι και Εντς! Ζωόμορφοι και Δράκοι των χαμένων εποχών…».

Μια επιβλητική φωνή αντήχησε στην αρένα, συνεχίζοντας να επικαλείται πλάσματα που ο Μορντενκάινεν είχε ακούσει μόνο σε θρύλους ή που αγνοούσε τελείως την ύπαρξή τους.

«Ο πρώτος ημιτελικός μόλις έληξε, χαρίζοντάς μας μια συγκλονιστική μάχη!». Το πλήθος στις κερκίδες δυνάμωσε τις φωνές και τα χειροκροτήματα. «Ετοιμαστείτε, όμως, για μία ακόμα επική μονομαχία!»

»Από τη μία έχουμε τον Αρχιμάγο του Γκρέιχοκ, τον Μορντενκάινεν! Παρ’ ότι μπήκε στο τουρνουά την τελευταία στιγμή, καθώς ο Πανοραμίξ έπρεπε να παραβρεθεί στη σύναξη των δρυϊδών, κατάφερε να φτάσει μέχρι εδώ, ένα βήμα πριν τον Μεγάλο Τελικό!». Για άλλη μια φορά, πανζουρλισμός επικράτησε στις κερκίδες. «Κατάφερε να νικήσει την Κόκκινη Ιέρεια, τη Μελισάντρε, καθώς επίσης και τον νεαρό, αλλά πολύ ισχυρό, Ισέλιαθ Νοξ!».

Μέσα στο χάος που επικράτησε στο πλήθος, μία μαγική πύλη άνοιξε στην άλλη άκρη της αρένας, απέναντί του, και εμφανίστηκε από μέσα της η μαυρομαλλούσα γυναίκα.

«Από την άλλη» συνέχισε η επιβλητική φωνή, «η Γέννεφερ του Βένγκερμπεργκ! Καταφέρνοντας να νικήσει τον Αναγεννημένο Δράκοντα, Ραντ αλ’ Θορ και τη βασίλισσα της Αιαίας, Κίρκη, ήρθε σήμερα για να αποδείξει πως ο τίτλος του ισχυρότερου μάγου, ανήκει σε γυναίκα!».

«Δεν ξέρω τί ακριβώς συμβαίνει εδώ, αλλά δε θα παίξω το παιχνίδι σας!» ούρλιαξε η Γέννεφερ.

Μπόκομ…

“Αυτή είναι” αντήχησε στο μυαλό του η αλλόκοσμη φωνή.

Ο Μορντενκάινεν άρχισε να βηματίζει προς τη μάγισσα, η οποία βλέποντάς τον, σήκωσε την παλάμη της.

«Μείνε εκεί που είσαι. Δε θέλω να σε πολεμήσω».

«Δε με νοιάζει η θέλησή σου!» αποκρίθηκε εκείνος, χωρίς να σταματήσει την πορεία του.

«Σου ζητώ, μονάχα να μου δώσεις τον χρόνο που χρειάζομαι για να καταλάβω τί συμβαίνει εδώ πέρα!» φώναξε η γυναίκα και ο Αρχιμάγος σταμάτησε.

“Δείξε την αξία σου!” ήχησε η φωνή μες στο μυαλό του και σήκωσε το ραβδί του.

«Το μόνο που θα σου δώσω, δούλα του Ίουζ, είναι θάνατος!».

Συνεχίζει ο Κωνσταντίνος Αμβράζης από οπτική της Γέννεφερ:

Τί στην Αιώνια Φλόγα συμβαίνει εδώ πέρα; σκέφτηκε η Γέννεφερ. Πώς βρέθηκε σε τούτη την αρένα; Άκουγε μια φωνή να την αναγγέλλει και έναν άντρα να την κοιτά γεμάτος μίσος και να της φωνάζει σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινε, αλλά σίγουρα ακούγονταν απειλητική. Για μια στιγμή ο άντρας απέναντι της σταμάτησε, σαν να διστάζει, αλλά αμέσως κινήθηκε καταπάνω της.

«Αρκετά με αυτές τις βλακείες» είπε η Γεν και χτύπησε το ραβδί που κρατούσε στα χέρια της λέγοντας ένα ξόρκι στη γλώσσα των ξωτικών. Η γη τραντάχτηκε και ένα ρήγμα δημιουργήθηκε προς τον αντίπαλο της. Μεγάλα κομμάτια πέτρας πετούσαν αριστερά και δεξιά καθώς η γη σκιζόταν στα δύο. Ο αντίπαλος της έπεσε μέσα στο ρήγμα ενώ τα συντρίμμια του εδάφους έπεσαν με ορμή στις κερκίδες σκορπώντας τον θάνατο.

Μόλις ο ορυμαγδός καταλάγιασε, η Γέννεφερ είδε τον άνδρα χωμένο μέχρι τη μέση στη γη, σαστισμένο να κοιτά γύρω του. Ήταν η ευκαιρία της. Το μενταγιόν της έβγαλε μια μοβ λάμψη και με τη δύναμη της σκέψης άνοιξε δρόμο προς τα βάθη του μυαλό του άντρα που ήταν παγιδευμένος.

Εκεί βρήκε αυτό που έψαχνε για να βγει νικήτρια από ακόμα μια μονομαχία. Κοίταξε γύρω της να βρει την πρώτη ύλη για την επόμενη κίνηση της και την βρήκε στις κατεστραμμένες κερκίδες. Οχτώ νεκροί κείτονταν καταπλακωμένοι από τα συντρίμμια που προκάλεσε η επίθεση της. Το Χάος την κατέκλυσε για ακόμα μια φορά και τα ακατάληπτα λόγια ακούστηκαν και πάλι. Οι νεκροί άρχισαν να κουνιούνται.

Κραυγές έκπληξης και τρόμου γέμισαν τις κερκίδες. Οι οχτώ σκαρφάλωναν τα γκρεμίσματα και έπαιρναν θέση στην αρένα, περικυκλώνοντας τον παγιδευμένο άνδρα, του οποίου η έκφραση φανέρωνε ότι γνώριζε τις φιγούρες που τον πλησίαζαν. Η Γέννεφερ είχε επιλέξει να δώσει μορφές που στοίχειωναν τον αντίπαλο, καθώς είχε εισβάλει βαθιά στο μυαλό του.

Η αύρα της σκοτείνιασε και η θερμοκρασία άρχισε να πέφτει γρήγορα. Η ανάσα του αντιπάλου της πλέον ήταν ορατή έτσι όπως έβγαινε παγωμένη. Οι μορφές που ήταν γύρω του άρχισαν να αλλάζουν μορφή. Το δέρμα τους άρχισε να φουσκαλιάζει και να λιώνει. Φρικτές πληγές σχηματίστηκαν σε όλο τους το σώμα και η μυρωδιά του σάπιου γέμισε την ατμόσφαιρα. Πλέον οι 8 ήταν απλά νεκροζώντανα ανδρείκελα και ο κλοιός τους άρχισε να σφίγγει. Το χρώμα είχε αποστραγγιστεί από τον άνδρα που ήταν παγιδευμένος στο έδαφος και τα χαρακτηριστικά του είχαν παραμορφωθεί από το σοκ και τον φόβο. Η Γέννεφερ χαμογελούσε χαιρέκακα…

Συνεχίζει ο Λάζαρος Λυρώνης από οπτική του Μορντενκάινεν:

Μπίγκμπι, Μπάκναρντ, Ντρόουμιτζ, Λέομουντ, Νίστουλ, Ότο, Τένσερ, Ράρυ; Μα πώς είναι δυνατόν; Τι σκοτεινή μαγεία είναι αυτή; Αυτό τελικά ζητάτε όλοι σας; Το θάνατο μου;

Έσφιξε τα βλέφαρά του, ένιωσε την πίεση στους βολβούς των ματιών, στους κροτάφους, στα δόντια. «Μπόκομπ, δεν μπορεί» γρύλισε και κούνησε το κεφάλι σε μια αυστηρή, οριστική άρνηση. «Δεν θα το επιτρέψω!» κατέληξε αγανακτισμένα.

Άνοιξε τα μάτια και δίχως να χάσει χρόνο, έφερε στο μυαλό του τις μαγικές συλλαβές. Έσυρε βιαστικά το αριστερό του χέρι στο μικρό πουγκί της ζώνης του και τράβηξε έξω το φτερό ενός βασιλαετού. Το κράτησε ανάμεσα στον δείκτη και το μεσαίο. «Φτερά Αιώρησης!» διεμήνυσε αποφασιστικά.

Το φτερό χάθηκε σε μια στιγμή και ο Αρχιμάγος λούστηκε μέσα σε ένα κοραλλί φως. Τα χαλάσματα και τα συντρίμμια που τον κρατούσαν πριν δέσμιο υποχώρησαν, καθώς ο Μορντενκάινεν αιωρήθηκε ψηλά, ελεύθερος.

Κοιτάζοντας αφ ̓ υψηλού, εστίασε στην αρένα και στους εννέα νεκρούς και ζωντανούς αντιπάλους του. Ήταν μόνος του, εναντίων του πρώην συμβουλίου που ηγούνταν, αλλά και της δούλας του μισητού Ιούζ.      

Μπόκομπ βοήθησε με.

Ύψωσε το αριστερό του χέρι. Συλλάβισε έντονα τις μαγικές λέξεις. Ένα μαβί φως σπινθήρισε ανάμεσα στην ορθωμένη του παλάμη και εξαπλώθηκε στα ακροδάχτυλα του. «Η δύναμη του λόγου να χαθεί και η σιωπή να εδραιωθεί!» γρύλισε ο Μορντενκάινεν. «Σιωπή!» κατέληξε στεντόρεια καθώς τίναξε τη βιολετί ενέργεια προς τους αντιπάλους του.

Η μαγική αύρα απλώθηκε ταχύτατα στην αρένα και έλουσε ζώντες και νεκρούς που δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν. Έσβησε μετά από λίγο, και μαζί της έσβησε και κάθε ηχώ. Οι οκτώ νεκροζώντανοι μάγοι του συμβουλίου ανέκοψαν ενστικτωδώς τη σύγκλιση τους, ενώ η μάγισσα σκοτείνιασε, συνειδητοποιώντας πλέον με τρόμο, την ανικανότητα της να δημιουργήσει οποιοδήποτε ήχο. Φανερά ταραγμένη, έτεινε τρέμοντας, την ξύλινη ράβδο προς το μέρος του. Ψέλλισε κάτι… το οποίο δεν ακούστηκε ποτέ.

Ο Αρχιμάγος ψηλά, μειδίασε με ευχαρίστηση, παρακολουθώντας τα αποτελέσματα της μαγείας του. Δεν έχασε άλλο χρόνο. «Σμήνος Μετεωριτών», επανέλαβε τέσσερις φορές αυστηρά, και έτεινε τη ράβδο του προς τους αντιπάλους. Η μαγική ράβδος, μέσα σε μια στιγμή, φώτισε και έλαμψε πορφυρά. Τέσσερις φλεγόμενες σφαίρες, στο μέγεθος ενός μεγάλου μετεωρίτη, η μία μετά την άλλη, πήραν μορφή και εκτοξεύτηκαν με ορμή προς το μέρος τους.

Η σύγκρουση του πύρινου σμήνους, με τους στόχους του χαμηλότερα, ήταν σφοδρή. Η λάμψη που δημιουργήθηκε από τη βίαιη έκρηξη, ήταν τόσο έντονη, που ανάγκασε τους πάντες ολόγυρα να κλείσουν με τρόμο τα μάτια τους. Θραύσματα εκσφενδονίστηκαν με ορμή, προς κάθε δυνατή κατεύθυνση, σκοτώνοντας ακαριαία δεκάδες θεατές στις κερκίδες. Μαζί τους, ο αχός ενός δυνατού κρουστικού κύματος, σάρωσε και ισοπέδωσε τις μπροστινές κερκίδες, σκορπώντας εκ νέου το θάνατο.

Ο Αρχιμάγος, αιωρήθηκε ψηλότερα για ασφάλεια και πήρε αμυντική στάση. Πέρασαν αρκετά λεπτά, για να καταλαγιάσει ο πυκνός καπνός που είχε δημιουργηθεί. Λεπτά που φάνηκαν αμέτρητα, τόσο στον Μορντενκάινεν όσο και στο κοινό που παρακολουθούσε πλέον σαστισμένο τη φοβερή μονομαχία. Μια έντονη δυσοσμία καμένης σάρκας και οστών αναδύθηκε μέσα από τη στάχτη και χώθηκε στα ρουθούνια του. Αιωρήθηκε κυκλικά και έλεγξε διερευνητικά το χώρο χαμηλότερα.

Η αρένα είχε αλλάξει. Τέσσερις μεγάλοι κρατήρες – διαμέτρου τριάντα ποδιών ο καθένας τους – είχαν σχηματιστεί στη θέση που πριν λίγο βρισκόταν οι οκτώ νεκροζώντανοι μάγοι του συμβουλίου και η μάγισσα αντίπαλος του. Διάσπαρτα καμένα οστά και λιωμένες σάρκες συνέθεταν το μακάβριο σκηνικό θανάτου. Χαμήλωσε περισσότερο.

Μπόκομπ, τελείωσε…

Ξαφνιάστηκε. Ανάμεσα στα συντρίμμια και τα χαλάσματα διέκρινε τη μορφή της. Σάλευε. Μαχόταν ακόμα. Προσγειώθηκε και κατευθύνθηκε γοργά προς το μέρος της. Η αιμόφυρτη μελαχρινή γυναίκα γύρισε με δυσκολία ανάσκελα. Ανέπνεε ράθυμα. Δεκάδες ρυάκια αίματος έρρεαν από κάθε γωνιά του σακατεμένου κορμιού της. Τα βιολετί μάτια της σπινθήριζαν από μίσος. Έσυρε το καμένο δεξί της χέρι και γράπωσε τη μαγική ράβδο του Μέρλιν. Μόρφασε από τον πόνο. Συνέχισε. Προσπάθησε να τη στρέψει αδύναμα στον Αρχιμάγο, μα ο τελευταίος την εξοστράκισε με τη δική του μακριά.

«Παραδώσου σκύλα του Ιούζ» τη διέταξε και έτεινε τη ράβδο του προς το μέρος της απειλητικά.

Η γυναίκα χαμογέλασε σαρδόνια. Ψέλλισε κάτι αδύναμα και έγειρε αριστερά, προσπαθώντας να φτάσει με τα ακροδάχτυλα του αριστερού της χεριού, το σπαθί με την κρυσταλλική λάμα.

«Στο αναγνωρίζω μάγισσα, είσαι πολύ δυνατή. Αυτό όμως δεν θα σε σώσει» μονολόγησε ο Αρχιμάγος. «Βέλη Ενέργειας!» φώναξε και τίναξε το ραβδί του προς το μέρος της. Πέντε ασημόχρωμα μαγικά βέλη – το ένα μετά το άλλο – εκτοξεύτηκαν με ταχύτητα.

Η μάγισσα, κατάφερε με υπερπροσπάθεια, να κλείσει στην παλάμη της το μαγικό ξίφος. Δοκίμασε να το σύρει. Δεν πρόλαβε. Τραντάχθηκε, ξανά και ξανά, καθώς το ένα βέλος μετά το άλλο έβρισκε το στόχο του. Λύγησε από τις αμέτρητες πληγές της και έμεινε ακίνητη.

Μπόκομπ, σε ευχαριστώ.

Ο Αρχιμάγος κοίταξε για μια τελευταία φορά τη μάγισσα. Αναστέναξε και προχώρησε προς την πύλη της.

«Έρχομαι Ιούζ…»

Το σχόλιου του Fantasy Wanderer:
“Η Γέννεφερ προσπάθησε, αλλά ο Αρχιμάγος έδειξε την πραγματική του δύναμη”

Αν και η Γέννεφερ μπήκε πολύ δυνατά στην ψηφοφορία και κατάφερε να πάρει τα ινία της αναμέτρηση, διαμορφώνοντας μάλιστα μια καλή διαφορά κοντά στις 10 ψήφους, ο Μορντενκάινεν δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Έτσι, με ένα εντυπωσιακό σερί, κατάφερε, όχι μόνο να περάσει μπροστά, αλλά να φτάσει και στην τελική διαφορά των 20 ψήφων, με το σκορ 38-18 και να γίνει ο έτερος μονομάχος του Μεγάλου Τελικού, όπου θα αντιμετωπίσει τον Άλαντορ Σίλντιμορ.

Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battles

Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 16 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Δημήτρη Κολοβό, Βασίλη Μέγα, Βασίλη Κρουστάλη, Λάζαρο Λυρώνη, Νικόλα Παπακώστα, Κωνσταντίνο Αμβράζη, Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα. Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)