FWB2: Αποτέλεσμα Ισέλιαθ Νοξ Vs Ged (Φάση των 16)

Fantasy Wanderer’s Battles ΙΙ

Γράφει ο Νικόλας Παπακώστας

Τα νησιά που περιπλανιόταν για να φτάσει την σκιά του, ήταν άπειρα, και άφησαν πίσω τους πολλές Ιστορίες. Οι περισσότερες από αυτές αποτυπώθηκαν στα τραγούδια τον βάρδων.
Η Αϊτή, θεωρήθηκε ιδιαιτέρα γελοία ώστε να μην την γράψει κάνεις.
Ο Μάγος του Αρχιπελάγους, κινούσε στα κύματα με την Βάρκα του, έχοντας πλέξει ξόρκια άνεμου που θα τον πηγαίναν στην πιο μακρινή ακτή του κόσμου. Η βάρκα έσπαγε το κάθε κύμα στέλνοντας πάνω του αλμυρό νερό, και εκείνος χαμογέλαγε.
Συνέχιζε να ρίχνει μάγια ώστε ο αέρας να χτυπάει το πανί του, και η βάρκα του να παίρνει ταχύτητα ξανά, και ξανά.
Έτρεχε να ξεφύγει από τον ίδιο το θάνατο και να φτάσει το κέντρο του αρχιπελάγους.
Κάποια στιγμή, ενώ είχε γνέψει τους άνεμους και τα κύματα να του πάνε σωστά, κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά.
Η Μαγεία στο συγκεκριμένο σημείο του Αρχιπελάγους δεν λειτουργούσε όπως θα έπρεπε. Ο Γκεντ ένιωσε ότι κάτι την εμπόδιζε, ή για να ήταν πιο σαφής, ότι κάτι τραβούσε την ενεργεία από τα ξόρκια του και τα αποδυνάμωνε.
Σαν να υπήρχε κάτι σχετικά κοντά το οποίο ρουφούσε μαγεία.
Δημιούργησε μια μικρή μπάλα φωτός και είδε ότι ένα κομμάτι της “τραβιόταν” προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Έστριψε την βάρκα του προς τα εκεί. Σίγουρα ένα τέτοιο φαινόμενο θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί πολύ πριν συναντήσει την σκιά που τον κυνήγαγε. Ένα χαλασμένο ξόρκι μπορούσε να στοιχίσει την ζωή του.
Λίγες ώρες αργότερα, έφτασε στην παράλια ενός νησιού, το οποίο δεν είχε δει σε κανέναν χάρτη. Το νησί ήταν εντελώς έρημο, δεν είχε κανένα απολύτως σημάδι ζωής, ούτε φυτά ούτε ζώα, και ήταν σίγουρος ότι αν έκανε κάποιο ξόρκι εντοπισμού ζωής δεν θα έβρισκε ούτε καν έντομα.
Όλη η ενεργεία του μέρους, τραβιόνταν σαν να υπήρχε ένα μεγάλο σιφόνι στο κέντρο του νησιού.
Τυλίχθηκε στα βάρια του ρούχα (έκανε απίστευτο κρύο στο μέρος) και ξεκίνησε να περπατάει προς το κέντρο της μαγικής αυτής ρουφήχτρας. 
Είδε την πύλη αρκετά πριν φτάσει. Λαμπύριζε μέσα στο απόβραδο και ο αέρας έμπαινε μέσα της. Ό,τι και να ήταν, ρουφούσε ενεργεία από το νησί, και πιθανώς ήταν αυτό που το είχε μετατρέψει σε έναν άγονο βράχο. Έγνεψε με δυσκολία αμυντικά ξόρκια γύρω του.
Μπορεί να βρέθηκε τυχαία εδώ, άλλα αυτή η πύλη ήταν απειλή για την μαγεία, και ως εκ τούτου, ως επίσημος μάγος, έπρεπε να το διερευνήσει και να την κλείσει αν μπορούσε. Το θέμα με τις μαγικές πύλες, είναι ότι δύσκολα κλείνουν αν δεν αντιμετωπίσεις αυτό το οποίο τις άνοιξε εξ αρχής.
Όποτε με μια βαθιά ανάσα, πέρασε….
… και βρέθηκε σε ένα καπηλειό.
Με εξαίρεση έναν άντρα με περίεργα ρούχα και κοντά μαλλιά , ο οποίος κοιτούσε το κενό, ήταν άδειο.
Ενστικτωδώς κοίταξε πίσω του. Δεν υπήρχε πύλη Που σήμαινε ότι ο άντρας τον είχε δει να εμφανίζεται από το πουθενά.
«Από που ήρθες εσύ; Και ποιος είσαι;».
«Oνομάζομαι Χρυσογέρακας» απάντησε ο Γκεντ λέγοντας το όνομα που χρησιμοποιούσε αντί για το αληθινό του. «Είμαι μάγος του Ροκ και είμαι εδώ γιατί κάτι ρουφάει μαγεία από τον κόσμο μου».
Ο άνδρας έγνεψε.
«Ισέλιαθ Νοξ» του απάντησε. Ο Γκεντ κοντοστάθηκε. Ο άντρας του είχε πει το αληθινό του όνομα. Αυτό σήμαινε ή ό,τι ήταν απίστευτα δυνατός και δεν τον τρόμαζε να ξέρει κάποιος άλλος το όνομα του, ή δεν είχε ιδέα από την Μαγεία των Ονομάτων και αυτό τον έκανε στην καλύτερη ερασιτέχνη.
«Πιθανώς αυτό που ένιωσες είμαι εγώ. Χρειάζεται να κάνω κάποιο ιδιαίτερα δύσκολο ξόρκι σε λίγες μέρες και τραβάω μαγεία από οπού μπορώ.  Δεν είναι κάτι μόνιμο ή επικίνδυνο. Ο κόσμος σου είναι ασφαλής. Θα σε παρακαλούσα να φύγεις πριν επιστρέψει η Κόμισσα».
«Αδερφέ μου» ξεκίνησε ο Γκεντ, με τον εθιμοτυπικό χαιρετισμό ανάμεσα σε μάγους, «αυτό που κάνεις είναι επικίνδυνο. Αν κάτι πάει στραβά, η πόρτα στο Αρχιπέλαγος θα μείνει ανοιχτή και θα ρουφήξει όλη την μαγεία και ίσως όλη την ζωή. Πρέπει να την κλείσεις».
«Θα την κλείσω, όταν τελειώσω την δουλειά μου, έχεις τον λόγο μου» απάντησε ο Ισέλιαθ.
Πώς μπορούσε κάποιος που δεν ήξερε καν τα βασικά της μαγείας των Ονομάτων να ανοίξει μια τέτοια πύλη!; Δεν το χωρούσε το μυαλό του. Κατέληξε ότι αυτός ο Νοξ, ήταν απλά τόσο δυνατός και άρα έπρεπε να τον χειριστεί διπλωματικά.
«Θα σε παρακαλούσα να την κλείσεις τώρα. Δεν είναι ανοιχτή από αυτή τη μεριά, άλλα πιστεύω ότι μπορώ να την περάσω καθώς ήρθα μόλις από εκεί. Θα ήθελα τον λόγο σου ότι μόλις το κάνω θα την κλείσεις».
«Λυπάμαι Χρυσογέρακα» του είπε ο Ισέλιαθ, και όντως ο Γκεντ τον πίστεψε.  «Χρειάζομαι όλη την ενεργεία που μπορώ να μαζέψω».
«Με αναγκάζεις να κάνω κάτι το οποίο δεν θέλω. Κρατάω και εγώ την δίκη μου ενεργεία για μια μονομαχία, άλλα είναι καθήκον μου να σταματήσω αυτό που κάνεις».
«Απ’ όσο φαίνεται λοιπόν, θέλουμε διαφορετικά πράγματα. Bλέπεις κάποια λύση πλην της προφανής;».
«Όχι» απάντησε ο Γκεντ.
«Ωραία. Μια δίκαια μονομαχία λοιπόν. Έλα να πιούμε ένα πότο πρώτα και πολεμάμε μετά σύμφωνα με τους αρχαίους νομούς».
«Δέχομαι».
Οι δυο άντρες καθίσαν να πιουν το πότο τους, σκεπτόμενοι ότι όλο αυτό ήταν τρομερά περίεργο και ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά.

Όση ώρα έπιναν το πότο τους δεν μιλούσαν. Ήξεραν και οι δύο ότι μόλις τελείωναν, ένας τους θα ήταν νεκρός. Ο Ισέλιαθ σκεφτόταν ότι δεν θα είχε καμία ελπίδα ενάντια στον άντρα που είχε δίπλα του.

Ο Μόνος λόγος που ήταν τόσο δυνατός στο μέρος που είχε έρθει, ήταν γιατί δεν υπήρχε κάνεις άλλος μάγος να τιθασεύσει το ποτάμι της ενέργειας. Ο Χρυσογέρακας όμως είχε γνώσεις μαγείας. Ενάντια σε έναν πολύ πιο έμπειρο μάγο που θα τραβούσε και αυτός από την ίδια ενέργεια, δεν θα είχε καμία ελπίδα. Όμως, είχε υποσχεθεί μια τίμια μονομαχία κάτω από τους αρχαίους νομούς.

Από την άλλη, τι σημασία είχαν οι αρχαίοι νομοί των μάγων σε ένα κόσμο που δεν είχε μαγεία.

Άξιζε να τους σπάσει μόνο και μόνο για να πέτυχει τον σκοπό του;

Άξιζε να πατήσει όλα όσα πίστευε μόνο και μόνο για δει πάλι την Κόμισσα Ρόζα?

Έσφιξε το ποτήρι με το ποτό του.

*

O Γκεντ ήταν επίσης σκεπτικός. Η αλήθεια είναι ότι από την ώρα που τον είδε, συμπάθησε τον πιτσιρικά. Είχε καταλάβει ότι είχε αρκετό ταλέντο, αν και αδούλευτο, και ίσως υπό άλλες συνθήκες να μπορούσε να γίνει ένας εξαιρετικός μάγος.

Δεν ήθελε να του κάνει κακό. Την στιγμή που ο μικρός του είπε το όνομα του, ο Γκεντ είχε κάνει μια μικρή γητειά και είχε μάθει τα πάντα για αυτόν. Ήταν ερασιτέχνης στην Τέχνη, και είχε βρεθεί σε αυτόν τον κόσμο -όποιος και να ήταν- από λάθος. Ήταν φοβισμένος, και τρομερά ερωτευμένος.

Τόσο ερωτευμένος ώστε να μην τον νοιάζει τίποτα.

…Να μην τον νοιάζει τίποτα.

…ούτε όρκοι, ούτε….

Ω σκατά! σκέφτηκε.

Ο Γκεντ έσκυψε.

*

To ποτήρι που πέταξε ο Ισέλιαθ πέρασε ξυστά από το κεφάλι το Γκεντ ο όποιος αμέσως μετά τίναξε το χέρι του. Ο Ισέλιαθ ένοιωσε σαν τον χτυπάει κάτι από αυτά που η Ρόζα έλεγε φορτηγό, πέταξε προς τα πίσω και έπεσε πάνω στον Καθρέπτη του μπαρ, σπάζοντας αυτόν, και αρκετά μπουκάλια.

Ο Γκεντ έσφιξε το ραβδί του και σηκώθηκε από το σκαμπό του αλλά δεν έκανε άλλη επιθετική κίνηση. Είχε μείνει άναυδος από το ποσό δυνατή ήταν η μαγεία του σε εκείνο τον τόπο. Ήθελε απλά να τον σπρώξει λίγο, ίσα ίσα για να του δείξει την υπεροχή του. Αντ’ αυτού τον είχε τινάξει λες και ήταν κούκλα.

«Να έχεις πάντα στο νου σου το που είσαι». Ήταν από τα πρώτα μαθήματα που είχε μάθει στο Ροκ. Έκλεισε τα ματιά του να συγκεντρωθεί, και επικεντρώθηκε στο όνομα του, βάζοντας τον στο κέντρο της ύπαρξης του χώρου, ώστε να τον μάθει καλυτέρα.

Επίσης, έπρεπε να έχει έναν πολεμιστή διπλά του. Είπε «Σάρτοντ», την λέξη που σήμαινε πολεμιστής και που θα καλούσε κάποιον από αυτούς διπλά του. Αλλά δεν είχε υπολογίσει ότι σε αυτόν τον κόσμο δεν υπήρχαν ήρωες. Δεν απάντησε κάνεις στο κάλεσμα του.

Ο Ισέλιαθ  ζαλισμένος, έπιασε ένα από τα σπασμένα μπουκάλια, πήδηξε πάνω από το μπαρ και το κατέβασε στο πρόσωπο του Γκεντ σπάζοντας του την συγκέντρωση. Δεν είχε χρόνο να δώσει στον αντίπαλό του.

Το αντανακλαστικό μαγικό που γήτεψε ο Χρυσογέρακας, ήταν τόσο δυνατό, που αν δεν είχε την έμφυτη σχέση του με τον αέρα θα τον είχε κάνει κομμάτια. Όπως το έβλεπε ο Ισέλιαθ είχε μόνο δυο πλεονεκτήματα. Το ότι γνώριζε ποσό πιο δυνατά γίνονταν τα ξόρκια σε αυτό τον κόσμο και ότι ο αντίπαλος του δεν έμοιαζε να έχει πολεμική εκπαίδευση.

Με μια αντανακλαστικά δουλεμένα σε πολλές μάχες, έσκυψε για να αποφύγει το ραβδί του Χρυσογέρακα ο όποιος προσπάθησε να τον χτυπήσει με αυτό, βρέθηκε διπλά του και τον κουτούλησε.

Καθώς ο Χρυσογέρακας έκανε πίσω ζαλισμένος έψαλε ένα απλοϊκό ξόρκι για να δώσει ώθηση στο χέρι του και με το μπουκάλι τον κάρφωσε στην καρδιά.

Κοίταξε τον αντίπαλο του που ξεψυχούσε και το σπασμένο μαγαζί.

Πως θα εξηγήσω στην Φιλιώ τα σπασμένα; σκέφτηκε όταν η πύλη που έφερε τον Γκεντ εκεί άνοιξε και τον τράβηξε μέσα της.

Το σχόλιου του Fantasy Wanderer:
“Μια χαλλλαρή νίκη για τον “Θεσσαλονικιό” Μάγο”

Αν και οι δύο μονομάχοι ξεκίνησαν δυνατά, γρήγορα ο Ισέλιαθ πέρασε μπροστά και αύξησε την διαφορά, μόνο και μόνο για να προσπαθήσει προς το τέλος της ψηφοφορίας ο Γκεντ να κλείσει την ψαλίδα, φτάνοντας στο τελικό 26-19. Έτσι, ο Ισέλιαθ Νοξ περνά στην επόμενη φάση, όπου θα αντιμετωπίσει τον Μοντερκάινεν.

Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battles

Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 16 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Δημήτρη Κολοβό, Βασίλη Μέγα, Βασίλη Κρουστάλη, Λάζαρο Λυρώνη, Νικόλα Παπακώστα, Κωνσταντίνο Αμβράζη, Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα. Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)