FWB: Αποτέλεσμα Bruenor Battlehammer Vs Aragorn II – Elessar (Φάση των 4)
Fantasy Wanderer’s Battles
Γράφει ο Χρήστος Κεσκίνης
Ο Άραγκορν ξυπνούσε και βυθιζόταν ξανά και ξανά σ’ έναν ύπνο γεμάτο όνειρα. Ο Πόλεμος του Δαχτυλιδιού, και όλα όσα έγιναν τότε, κυριαρχούσε σ’ αυτά. Η Σκιά και τα υποχείριά της βρίσκονταν παντού. Τα περιθώρια στένευαν για τον Περιπλανώμενο Φύλακα και τους συντρόφους του. Όλοι ήταν εχθροί…
«Φρόντο…», φώναξε καταϊδρωμένος, καθώς ξύπνησε για ακόμη μία φορά στο πέτρινο δωμάτιο με την ξύλινη πόρτα. Δίπλα του υπήρχε ένα πιάτο ζεστής σούπας βοδινού. Την έφαγε λαίμαργα συνειδητοποιώντας πόσο πεινούσε. Δεν ήταν η καλύτερη που είχε φάει, μα γέμισε το στομάχι του και ένιωσε δυνατός και πάλι. Σηκώθηκε και άρχισε να ψάχνει το δωμάτιο γύρω του. Η πόρτα φαινόταν βαριά, μα μόλις την έσπρωξε κατάλαβε πως δεν ήταν κλειδωμένη. Στο διπλανό δωμάτιο είδε κάτι που τον συγκλόνισε.
«Γκάνταλφ; Μα πώς…», ξεκίνησε να λέει, όταν είδε το χαμόγελο στα χείλη του συντρόφου του. «Ο Γκίμλι, ο Λέγκολας… δε μπόρεσα να τους βοηθήσω…», συμπλήρωσε με τη μελαγχολία να σκεπάζει τα μάτια του.
«Γκάνταλφ… Κάποτε με αποκαλούσαν έτσι. Πριν πολλά χρόνια. Ή σε μερικά από τώρα! Δεν έχει σημασία. Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω να καταλάβεις. Δεν έχουμε πολύ χρόνο. Ήδη έχει ξεκινήσει…», αποκρίθηκε ο λευκοντυμένος μάγος, στηριζόμενος στο ραβδί του. «Ο Σάουρον είναι νεκρός όπως ξέρεις. Μα η Σκιά συνεχίζει να υπάρχει. Είναι παντού γύρω μας. Φωλιάζει μέσα στις ψυχές των πλασμάτων. Οι άνθρωποι ξεχνάνε και πιστεύουν πως δεν υπήρχε ποτέ. Τα Ξωτικά άφησαν τη Μέση-Γη στην τύχη της. Οι Ιστάρι φύγαμε και ξαναγίναμε αυτό που ήμασταν κάποτε στο πλευρό των Βάλαρ. Οι Νάνοι επέστρεψαν στα βάθη της Γης και ποιος ξέρει τι θα ξυπνήσουν την επόμενη φορά. Ακόμη και τα Χόμπιτ δεν έμειναν ανεπηρέαστα από τη δύναμη και τη Σκιά, όσο αγνά και αν είναι. Η Σκιά θα επιστρέψει. Κι εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε για όσους αγαπάμε. Όσοι αγαπάμε πρέπει να είναι έτοιμοι… Η Μέση-Γη πρέπει να είναι έτοιμη. Όλοι οι κόσμοι πρέπει να είναι έτοιμοι…».
Όλοι οι κόσμοι; Μα…
Το όραμα του Λευκού Μάγου εξαφανίστηκε, αφήνοντας τον Βασιλιά της Γκόντορ να αναρωτιέται αν ήταν ποτέ αληθινός. Συνέχισε να προχωράει, όταν μια επιβλητική φωνή υψώθηκε κάνοντας τα αυτιά του να βουίζουν.
«Από τη μία, έχουμε τον πορφυροτρίχη βάρβαρο Όλαφ Ντράγκονροντ! Θριαμβεύοντας ενάντια στον Τζον Σνόου, στον ξακουστό Γκίμλι και στην θαρραλέα Κάτιμπρι, έφτασε στον πρώτο ημιτελικό!».
Γκίμλι; Μα αφού…
«Από την άλλη, έχουμε τον Πρωτογέννητο Φινγκόλφιν!».
Φινγκόλφιν; Είναι δυνατόν;
«Περνώντας από τον Ντάνκαν τον Ψηλό, τον Βασιλιά Κάτω από το Βουνό, Θόριν, και την Ασπίδα της Γκόντορ, Μπόρομιρ θα μονομαχήσει σήμερα για μια θέση στον τελικό».
Θόριν; Μπόρομιρ; Τί στους Βάλαρ…
«Μόνο ένας θα βγει ζωντανός από την αρένα…».
Προσπάθησε να δει από κάποιο παράθυρο, μα κανένα δεν έδειχνε προς τα εκεί. Άκουσε μία πολεμική ιαχή, όπλα να συγκρούονται και ζητωκραυγές, αλλά δεν μπορούσε να διακρίνει από πού ερχόταν όλα αυτά. Συνέχισε να προχωρά προσεκτικά. Άνοιξε ακόμη μία πόρτα και βρέθηκε σε ένα μικρό κελί. Μπροστά του ένας μικρός διάδρομος που οδηγούσε σε μία μεταλλική, καταρρακτή καγκελόπορτα. Έτρεξε εκεί και διέκρινε τις κερκίδες μιας τεράστιας αρένας. Ήταν κατάμεστες από ανθρώπους, Χόμπιτ, Νάνους, Ορκ, δαίμονες και ό,τι άλλο μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Δύο φιγούρες μάχονταν η μία την άλλη στα χώματά της, μα βρίσκονταν από την άλλη πλευρά της αρένας και ήταν δύσκολο να τις διακρίνει καθαρά. Αν έκρινε από τις ζητωκραυγές, πρόσφεραν βάρβαρο θέαμα στους εκστασιασμένους οπαδούς.
Μα γιατί πολεμούν ο ένας τον άλλο…
Στην κοντινότερη κερκίδα διέκρινε τον… βάρβαρο που είχε σκοτώσει ακριβώς πριν μεταφερθεί στην αρένα.
Δεν πέθανε; Μα κανένας δε θα γλίτωνε με τόσες πληγές…
Τον είδε να γελάει πίνοντας μπύρα με μία κοκκινομάλλα ντυμένοι σαν πειρατές. Μιλούσαν με έναν ακόμη πειρατή με φανταχτερά ρούχα και ένα κόκκινο φτερό στερεωμένο στο καπέλο του. Ξαφνικά ο οξύθυμος βάρβαρος τον χτύπησε με τη γροθιά του, χωρίς κάποια φαινομενική αιτία. Φαινόταν σαν όλοι να είχαν τρελαθεί…
«Ο πρώτος φιναλίστ μας βγήκε, όπως είδατε. Τώρα ήρθε η ώρα για τον δεύτερο ημιτελικό. Από τη μία πλευρά ο Βασιλιάς των Νάνων του Μίθριλ-Χωλ, Μπρούενορ. Για να φτάσει εδώ απέκλεισε τον Εαρέντιλ, τον Γούλφγκαρ και την αξιόμαχη Έογουιν. Από την άλλη ο Βασιλιάς της Γκόντορ, Άραγκορν, που απέκλεισε τον Σάντορ Κλεγκαίν, τον Μπέρεν, αλλά και τον περιβόητο Κόναν…», ακούστηκε η επιβλητική φωνή να τον καλεί. Μα αυτός είχε σταματήσει να ακούει. Ο νάνος αντίπαλος του είχε σκοτώσει την Αρχόντισσα Έογουιν; Είχε ακούσει καλά;
Άραγε αυτή είναι η μοίρα μας; Η απόλυτη βαρβαρότητα…;
Η καγκελόπορτα είχε σηκωθεί και ο Άραγκορν προχώρησε. Είδε φρουρούς να σέρνουν κάποιον από μία άλλη πύλη της αρένας, αφήνοντας ένα αιματοβαμμένο ίχνος πίσω τους. Μια ακόμη πύλη άνοιξε κι ένας αρματωμένος Νάνος μπήκε περπατώντας αργά. Κρατούσε τσεκούρι και ασπίδα. Το βλέμμα του πλανήθηκε πάνω στο πλήθος και, όταν τον εντόπισε, πλησίασε προς εκείνον.
«Είμαι ο Μπρούενορ Μπάτλχαμερ και είσαι το τελευταίο εμπόδιο. Δεν είναι κάτι προσωπικό…», είπε ο Νάνος και επιτέθηκε με το τσεκούρι του…
Τότε ο Άραγκορν θυμήθηκε τα λόγια του Γκάνταλφ:
Η Σκιά συνεχίζει να υπάρχει. Είναι παντού γύρω μας. Φωλιάζει μέσα στις ψυχές των πλασμάτων. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε για όσους αγαπάμε.
«Για μένα είναι, δολοφόνε…», απάντησε αποκρούοντας το τσεκούρι.
Άργουιν, Ελντάριον μάχομαι για εσάς…
Ο Νάνος έκανε τις πρώτες επιθέσεις με το τσεκούρι του, μα ο Άραγκορν τις απέφυγε εύκολα. Παρά την αρχική οργή του για τον αντίπαλό του, δεν πίστευε πως ένας Νάνος είχε πέσει τόσο χαμηλά για να σκοτώσει την Αρχόντισσα Έογουιν. Όσο και αν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών (ή μήπως μηνών;) φαίνονταν να επηρεάζουν τους πάντες γύρω του, ο αντίπαλός τους έδειχνε να μάχεται πράγματι για τους δικούς του ανθρώπους. Και η Έογουιν αποκλείεται να ήθελε το κακό τους.
«Είσαι πραγματικά υπεύθυνος για τον θάνατο της αρχόντισσας Έογουιν;», τον ρώτησε αποφεύγοντας μία ακόμη προσπάθειά του να τον χτυπήσει. Τον είδε να σκοτεινιάζει και να κατεβάζει στιγμιαία τα όπλα του.
«Είμαι ένας από τους λόγους που είναι νεκρή…», είπε ο Νάνος αινιγματικά. Αυτό έδωσε στον Άραγκορν το κίνητρο που χρειαζόταν. Στη θέση της Έογουιν θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε αθώος. Κάποιος που σκότωσε μια γενναία γυναίκα, θα ήταν ικανός να κάνει οτιδήποτε για τους σκοπούς του. Και αυτό δε μπορούσε να το επιτρέψει ο Άραγκορν.
«Είμαι ο Άραγκορν, γιος του Άραθορν, και είμαι γνωστός σαν Έλεσσαρ, η πέτρα των Ξωτικών. Είμαι Ντουνεντάιν, γιος της Γκόντορ. Απόγονος και κληρονόμος του Ισίλντουρ. Είμαι Βασιλιάς της Γκόντορ και της Άρνορ, ο πρώτος μετά τον ίδιο τον Ισίλντουρ. Αυτό είναι το Νάρζιλ, που κάποτε ήταν σπασμένο, όμως σφυρηλατήθηκε ξανά με την τέχνη των Ξωτικών και μετονομάστηκε σε Άντουριλ. Είμαι ο θάνατος της Σκιάς και όλων των υπηκόων της. Θα σε στείλω να ζητήσεις συγχώρεση από όσους αθώους οδήγησες στο θάνατο…».
Με μία κίνηση από ψηλά το Άντουριλ διαπέρασε την άμυνα του Νάνου και τον χτύπησε στο χέρι που κρατούσε την ασπίδα. Αμέσως, ένα δεύτερο χτύπημα ήταν έτοιμο να τον αποκεφαλίσει, μα ο Μπρούενορ πρόλαβε να προτάξει το τσεκούρι του την τελευταία στιγμή και να αποκρούσει το χτύπημα. Μια ακόμη επίθεση του βασιλιά της Γκόντορ λάβωσε τον Νάνο στο πόδι, μα αυτές οι πληγές ήξερε ότι δεν θα τον έκαναν να οπισθοχωρήσει. Κατέβασε το σπαθί του κάνοντας μερικά βήματα πίσω. Ήθελε να έχει τον έλεγχο για την επόμενη κίνησή του. Είδε τον Νάνο να τον κοιτάει με μίσος, κρυμμένος πίσω από την ασπίδα του. Ταχύτατα τίναξε με το σπαθί του άμμο από την αρένα προς το πρόσωπο του αντιπάλου του. Εκείνος ενστικτωδώς ύψωσε την ασπίδα για να την αποφύγει. Αυτό έδωσε στον Άραγκορν τον χρόνο που ήθελε. Έσπρωξε με το σπαθί του κάνοντας προβολή με στόχο το πόδι του Νάνου. Εκείνος κατάφερε να κάνει δύο γρήγορα βήματα πίσω για να μην πληγωθεί. Έφερε όμως το σώμα του σε ευάλωτη θέση, καθώς μ’ ένα ακόμη χτύπημα ο Βασιλιάς της Γκόντορ απέσπασε την ασπίδα του στέλνοντάς την μερικά βήματα αριστερά τους.
Χωρίς να μιλάνε οι δύο μονομάχοι αναζητούσαν τρωτά σημεία στον αντίπαλό τους. Βρισκόταν περίπου στο κέντρο της αρένας και οι ζητωκραυγές έφταναν με το ζόρι στ’ αυτιά τους. Άλλωστε το μόνο που τους ένοιαζε πλέον ήταν η επιβίωσή τους. Σφίγγοντας τα όπλα τους με τα δύο χέρια και κάνοντας πλάγια βήματα, σαν σε χορογραφία, χωρίς να κάνουν την επόμενη κίνησή τους, έδειχναν αποφασισμένοι να νικήσουν. Ο Μπρούενορ έσπασε πρώτος τον χορό και επιτέθηκε με το τσεκούρι του. Διαπέρασε την άμυνα του Άραγκορν, που δεν πρόλαβε να φέρει το σπαθί του έγκαιρα σε θέση άμυνας, και τον πλήγωσε στο δεξί πόδι. Μα πριν προλάβει καν να καυχηθεί, ο Νάνος ένοιωσε το κάτω μέρος της λαβής του Άντουριλ να τον χτυπάει στο κεφάλι. Απομακρύνθηκε πιάνοντας το κεφάλι του, που φαινόταν να μην έχει ματώσει.
Ο Βασιλιάς του Μίθριλ Χωλ ούρλιαξε όπως δεν είχε ουρλιάξει ποτέ του. Ο Άραγκορν τον είδε να πιάνει το τσεκούρι με τα δύο χέρια και να ορμάει κατά πάνω του. Απέφυγε το πρώτο χτύπημα, μα εκείνος επανήλθε με μεγαλύτερη οργή. Το σπαθί απέκρουσε το τσεκούρι, μα όχι πριν τον πληγώσει ψηλά στο πόδι. Κούτσαιναν πλέον και οι δύο, μα ο Νάνος έδειχνε να μη νοιάζεται. Γύρισε και τον κοίταξε πάλι με μίσος. Πήρε φόρα και επιτέθηκε ξανά…
«Μόραντιιιιιιν…», τον άκουσε να ουρλιάζει καθώς περνούσε δίπλα του. Το Άντουριλ απέκρουσε για ακόμη μία φορά την επίθεση του Νάνου. Αυτή τη φορά όμως ο Άραγκορν τον είχε οδηγήσει εκεί ακριβώς που ήθελε. Είχε διακρίνει την παγίδα και την απέφευγε εδώ και ώρα. Όταν ο Νάνος άρχισε τις απερίσκεπτες επιθέσεις την χρησιμοποίησε. Ο Μπρούενορ είδε κάτω από τα πόδια του να χάνεται το έδαφος, στη θέση του μία τετράγωνη τρύπα με αρκετό μήκος. Άφησε το τσεκούρι να πέσει και προσπάθησε να πιαστεί από οπουδήποτε, αλλά το μόνο που υπήρχε γύρω του ήταν άμμος. Ο Άραγκορν τον είδε να γλιστράει.
«Πάρε εκδίκηση για το κοριτσάκι μου…», τον άκουσε να ψιθυρίζει πριν αφεθεί στο κενό. Το ουρλιαχτό του έσβησε μετά από πολλή ώρα. Δεν ήξερε πόσο βαθύ ήταν αυτό το πηγάδι-παγίδα, μα του θύμισε τα απύθμενα πηγάδια στο Κάζαν Ντουμ. Λυπήθηκε για τον αντίπαλό του. Για ακόμη μία φορά αναρωτήθηκε γιατί έπρεπε να πολεμάνε μεταξύ τους.
«Συγχαρητήρια, Αραγκορν, Φλόγα της Δύσης. Ο τελικός σε περιμένει…», ακούστηκε και ο κόσμος ξέσπασε σε επευφημίες.
Ο Άραγκορν γονάτισε στην άμμο. Ένιωθε κουρασμένος από τις μάχες. Ένιωθε αηδιασμένος από τους χιλιάδες θεατές που χαίρονταν τον αποκρουστικό θάνατο ενός γενναίου πολεμιστή και αυτή τη στιγμή τον αποθέωναν. Ένιωθε το βάρος της απόφασής του να τον οδηγεί στο θάνατο. Μα ένιωθε και την εύθηνη. Έπρεπε να προστατεύσει όσους δεν μπορούσαν να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Έπρεπε να σταθεί και πάλι ανάμεσα στην ανθρωπότητα και τη Σκιά. Έπρεπε να νικήσει για όλους όσους δεν ήταν εδώ να πολεμήσουν.
Για τον Γκίμλι, τον Λέγκολας, τον Φρόντο… Για το κοριτσάκι του κοκκινοτρίχη Μπρούενορ…
Βασιλική Νίκη…
Από την αρχή της ψηφοφορίας ο δημοφιλής ήρωας του Τόλκιν πήρε τα ηνία της αναμέτρησης και τα κράτησε μέχρι το τέλος, διατηρώντας μάλιστα μια μεγάλη διαφορά. Έτσι, με σκορ 48-22 ο γιος του Άραθορν περνά στον μεγάλο Τελικό, όπου όπως είδαμε τον περιμένει ο Όλαφ.
Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battle
Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 32 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα (εκτός, φυσικά, του Όλαφ και του Κόναν και δε δεχόμαστε καμία αντίρρηση σε αυτό). Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)
No Comments
Sorry, the comment form is closed at this time.