FWB: Αποτέλεσμα Beowulf vs Éowyn (Φάση των 16)

Fantasy Wanderer’s Battles

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

«Ζήτω Μπέογουλφ! Φονιά του Γκρέντελ! Ήρωα των ηρώων!».

Η μεγάλη αίθουσα του βασιλιά Χρόθγκαρ είχε γεμίσει. Άνδρες και γυναίκες πίνανε και τρώγανε στην υγειά του. Ήδη οι σκάλδοι ανταγωνίζονταν  για το ποιος θα έγραφε καλύτερα το Σάγκα του, ενώ ανύπαντρες κόρες αρχόντων κάνανε το παν για να τραβήξουν, έστω και μια ματιά του.

Αλλά ο Μπέογουλφ καθόταν σιωπηλός αδειάζοντας ένα κέρατο γεμάτο ζύθο, με το βλέμμα του καρφωμένο στο κομμένο χέρι του δαίμονα. Το είχε φέρει σαν απόδειξη και πλέον στόλιζε την αψίδα πάνω από την κεντρική είσοδο. Κάτι, όμως, δεν του φαινόταν σωστό. Έμοιαζε πάρα πολύ με αυτό ενός κοινού ανθρώπου κι ας ήταν τριπλάσιο σε μέγεθος.

«Σου χρωστάω τη μισή μου περιουσία», τον έβγαλε από τις σκέψεις του ο βασιλιάς. Τον χτύπησε στον ώμο και τρεκλίζοντας έπεσε περισσότερο, παρά έκατσε, δίπλα του. «Αυτός ο δαίμονας», συνέχισε διακόπτοντας λίγο τη φράση του με ένα ρέψιμο και δείχνοντας με τη χρυσή του κούπα το τρόπαιο, «σκίαζε το βασίλειό μου πολύ καιρό. Εμείς οι Δανοί φημιζόμαστε για το θάρρος μας, αλλά…», σταμάτησε για λίγο και κοίταξε γύρω του. Φάνηκε να ήθελε να εξομολογηθεί κάτι που τον βάραινε, μα απλά σώπασε. «Σου είμαστε ευγνώμονες, ήρωα Μπέογουλφ. Απέδειξες ότι δεν υπάρχει η παραμικρή υπερβολή στους θρύλους που κυκλώνουν το όνομά σου».

«Βασιλιά Χρόθγκαρ», του αποκρίθηκε εκείνος με ένα ελαφρύ γνέψιμο της κεφαλής του. Σηκώθηκε, αφήνοντάς τον στην αγκαλιά μια νεαρής γυναίκας και κατευθύνθηκε προς το τραπέζι που κάθονταν οι άνδρες του, προκαλώντας τον χαιρετισμό, όσων τουλάχιστον μπορούσαν ακόμα να σταθούν στα πόδια τους. Μόνο ο πιστός του σύντροφος, Γουίγκλαφ, παρέμενε νηφάλιος.

«Τί σε προβληματίζει;», τον ρώτησε ο φίλος του, μόλις στάθηκε δίπλα του. «Όλοι αυτοί που βλέπεις ήρθαν εδώ για να δοξάσουν τον ήρωα των ηρώων! Εσένα».

Εκείνος δεν απάντησε. Τον κοίταξε για λίγο κι έπειτα το βλέμμα του κατευθύνθηκε προς το κομμένο χέρι.

«Κάτι δεν είναι σωστό, Γουίγκλαφ», είπε τελικά. «Πολύ φοβάμαι ότι…».

Η πόρτα της μεγάλης αίθουσας άνοιξε με κρότο. Ένας έφιππος πολεμιστής μπήκε με ορμή, κρατώντας το γυμνό, αιματοβαμμένο σπαθί του. Η πράσινη πανοπλία του ήταν λουσμένη στο αίμα, τονίζοντας ακόμα περισσότερο τα χρυσά του μαλλιά που χυνόντουσαν κάτω από την περικεφαλαία του, ενώ στα καπούλια του αλόγου του, κρεμόταν ένα μουσκεμένο σακί, που λέρωνε με πορφυρό υγρό το τρίχωμα του ζώου.

«Πού είναι ο Μπέογουλφ;», φώναξε με νεανική, σχεδόν γυναικεία φωνή, καθώς το πολεμικό του άτι χλιμίντρισε νευρικά, κάνοντας αρκετούς θαμώνες να πισωπατήσουν. «Πού είναι αυτός ο ψεύτης;».

Σιωπή επικράτησε στην αίθουσα. Ο Γουίγκλαφ ξεθηκάρωσε το σπαθί του.

«Πώς τολμάς να αποκαλείς ψεύτη τον ήρωα των ηρώων; Τον φονιά του δαίμονα; Ξέζεψε και απολογήσου αν θες το κεφάλι σου να παραμείνει στους…».

Ο άγνωστος άνδρας τον διέκοψε αφήνοντας τα λουριά και βγάζοντας το περιεχόμενο του πορφυροβαμμένου σάκου. Αφού το σήκωσε για λίγο, το πέταξε να κατρακυλήσει και να σταθεί μπροστά στα πόδια του Μπέογουλφ. Φωνές έκπληξης και ψίθυροι γέμισαν τον χώρο, μα ένα όνομα ξεχώριζε. Γκρέντελ…

Ο Μπέογουλφ σήκωσε από τα μαλλιά το κομμένο κεφάλι του πλάσματος που έχασκε μπροστά του. Ήταν πράγματι αποκρουστικό. Ένα βδέλυγμα, καμωμένο στις φλόγες της κόλασης. Ένα κεφάλι Τρολλ.

«Τί σημαίνουν όλα αυτά;», φώναξε με μεθυσμένη φωνή ο βασιλιάς.

«Σημαίνει, άρχοντά μου, ότι δοξάζεται και πίνετε στην υγειά ενός ψεύτη. Ενός κλέφτη!», φώναξε ο ξένος.

Οι άνδρες του Μπέογουλφ σηκώθηκαν τραβώντας τα όπλα τους, αλλά ο ίδιος τους σταμάτησε.

«Σου αναγνωρίζω το θάρρος σου, μικρέ», είπε αφού σηκώθηκε κι άρχισε να πλησιάζει τον νέο επισκέπτη. «Αυτό, όμως, δεν είναι αρκετό για να σε σώσει».

«Η τιμή είναι αυτό που μας ορίζει», του είπε ο ιππέας, προτάσσοντας το ξίφος του. «Κι εσύ δεν έχει καθόλου».

Ο Μπέογουλφ ξεθηκάρωσε το σπαθί του και τον κοίταξε γεμάτος οργή.

«Ακόμα μία λέξη να βγάλεις από το βρωμερό σου στόμα…».

«Μία λέξη έχω ακόμα να σου πω», τον διέκοψε ο άγνωστος άνδρας. «Πέθανε!».

Το άλογο κάλπασε μέσα στη μεγάλη αίθουσα προς το μέρος του, αλλά ο Μπέογουλφ δεν κουνήθηκε. Περίμενε μέχρι και την τελευταία στιγμή, λίγο πριν ποδοπατηθεί, για να μετατοπίσει το κορμί του και να προτάξει το σπαθί του. Αλλά αυτό που συνέβη μετά, δεν το είχε ξαναδεί.

Ο νεαρός ιππέας, με μια απίστευτα επιδέξια κίνηση, τράβηξε τα ινία και το άτι έστριψε προς τα πάνω του. Το χτύπημα από το στέρνο του ζώου ήταν τόσο σφοδρό, που εκτινάχθηκε αρκετά μέτρα πιο πίσω κι έπεσε πάνω σε ένα τραπέζι, χάνοντας το όπλο του.

«Ο Μπέογουλφ δε χρειάζεται ατσάλι!», φώναξε, καθώς σηκώθηκε αστραπιαία. «Οι μύες του είναι ατσάλινοι!», συνέχισε και βλέποντας τον αντίπαλό του να στρίβει το υποζύγιό του και να καλπάζει για άλλη μια φορά κατά πάνω του, πήδηξε από το τραπέζι και κρεμάστηκε στον σιδερένιο πολυέλαιο. Άφησε το κορμί του να διανύσει μια ημικυκλική πορεία κι έπειτα κατεύθυνε τα τεντωμένα πόδια του στο στέρνο του καβαλάρη. Τον είδε να πέφτει με ορμή στο πέτρινο έδαφος, βγάζοντας μια υπόκωφη κραυγή, κι αφού ταλαντεύτηκε για λίγο, προσγειώθηκε πάνω του. Εγκλώβισε τα χέρια τού θύματός του με τα γόνατά του και τράβηξε με βία την περικεφαλαία του.

Σούσουρο επικράτησε στην αίθουσα. Όλοι σάστισαν. Όλοι εκτός από τον Μπέογουλφ. Το είχε καταλάβει. Είχε αντιμετωπίσει πολλές Κόρες του Πολέμου στο παρελθόν.

«Σου αναγνωρίζω ότι ξέρεις να ιππεύεις, γυναίκα», της είπε, βλέποντάς την ακόμα να προσπαθεί να ανακτήσει την ανάσα της από την πτώση. «Παραδώσου, όμως! Είσαι μακριά από το άτι σου».

«Αυτό δε με εμποδίζει από το να σε σκοτώσω!», ούρλιαξε εκείνη και κουνώντας απότομα το γοφό της, τον έριξε από πάνω της. Ο Μπέογουλφ έπεσε στα πλάγια κι όταν είδε την αντίπαλό του να προσπαθεί να ανέβει εκείνη από πάνω του, την χτύπησε με δύναμη στο πρόσωπο. Σηκώθηκε και την είδε να κάνει το ίδιο σκουπίζοντας το αίμα από τη σπασμένη της μύτη.

«Νομίζεις ότι ο Μπέογουλφ μπορεί να πεθάνει από μία άγνωστη;», είπε και εφόρμησε προς εκείνη. Η ξανθιά γυναίκα, όμως, τον απέφυγε και οξύς πόνος κατέκλυσε το κορμί του. Πριν καν το καταλάβει, του έχει καρφώσει ένα κυρτό μαχαίρι στο μπούτι.

«Είμαι η Έογουιν», του φώναξε και σήκωσε το σπαθί της από το δάπεδο. «Σφαγέας του βασιλιά των Εννιά!», την άκουσε να του λέει, ενώ εκείνος έσκυβε για να αποφύγει τη λεπίδα της. «Σφαγέας του Μπέογουλφ!».

«Μόνο αν με σκοτώσεις!», ούρλιαξε, αποφεύγοντας μία ακόμα επίθεση. Της άρπαξε το χέρι και το εγκλώβισε με το μπράτσο του πάνω στο κορμί του, ενώ πέρασε το αριστερό του γύρω από το λαιμό της. «Είμαι ο ίδιος ο θάνατος!», φώναξε και οδήγησε τον καρπό της στην μεγάλη φωτιά στο κέντρο της αίθουσας. Εκείνη κραύγασε και άφησε το σπαθί της να πέσει. «Είμαι ο ίδιος ο φόβος!», συνέχισε κι άρχισε να σφίγγει με όλη του τη δύναμη. Η Έογουιν προσπαθούσε μάταια να σπάσει τη λαβή του σε μια μανιώδη μάχη για ανάσα. «Είμαι ο…».

Ένα χλιμίντρισμα τον προειδοποίησε, αλλά δεν πρόλαβε να αντιδράσει. Δύο μεταλλικές οπλές τον χτύπησαν με απίστευτη βιαιότητα στα πλευρά του, εκτινάσσοντάς τον και πετώντας τον στα πέτρινα σκαλοπάτια του θρόνου. Οι ανατριχιαστικοί ήχοι των οστών του, τα οποία έσπασαν, περιέγραψαν με κάθε λεπτομέρεια την οδύνη που βίωνε. Δεν είχε υπολογίσει το δέσιμο του αλόγου με τον αναβάτη του.

Σηκώθηκε με δυσκολία. Τα κόκκαλα των πλευρών του, του αριστερού χεριού του και του δεξιού του ποδιού είχαν θρυμματιστεί, χαρίζοντάς του άπλετο, φρικτό πόνο σε κάθε του κίνηση. Είδε το πολεμικό άτι να σκύβει για να κρατηθεί από τη χαίτη του η γυναίκα, ώστε να πατήσει ξανά στα πόδια της, ενώ το βλέμμα του έπεσε σε έναν μαυροφορεμένο άνδρα, που σηκώθηκε από τον πάγκο που καθόταν. Τον κοίταξε με το ένα του μάτι, καθώς στο άλλο υπήρχε μια κενή, αφύσικα σκοτεινή κόγχη. Κρατούσε ένα μακρύ δόρυ, στολισμένο με χαραγμένους ρούνους, ενώ ένα εβένινο κοράκι πέταξε από την ανοιχτή πύλη και προσγειώθηκε στον ώμο του. Ο Μπέογουλφ έμεινε αποσβολωμένος να τον κοιτά. Η Κόρη του Πολέμου άρπαξε το δόρυ του μονόφθαλμου άνδρα και στάθηκε μπροστά του.

«Είμαι η Έογουιν, κόρη του βασιλιά Θέοντεν και προστάτιδα των Εορλίνγκας!», την άκουσε να φωνάζει, μπήγοντας την αιχμή του δόρατος στο στήθος του.

Ο Μπέογουλφ πισωπάτησε και έκατσε στον θρόνο. Ο μαυροφορεμένος άνδρας χαμογέλασε και το κοράκι πέταξε από τον ώμου του και προσγειώθηκε στην ξύλινη πλάτη του σκαλιστού καθίσματος.

Ο Γουίνγκλαφ έτρεξε προς τη γυναίκα με γυμνή τη λεπίδα του, αλλά τον σταμάτησε με ένα νόημα του χεριού του. Ήρθε τότε προς το μέρος του. Τα μάτια του ήταν κοκκινισμένα και υγρά. Γονάτισε και πρόταξε τη λαβή του σπαθιού του. Ο Μπέογουλφ τέντωσε το τρεμάμενο χέρι του και έπιασε τη χρυσή κούπα του βασιλιά, προσπερνώντας το περίτεχνο σπαθί. Δε χρειαζόταν όπλο για να μπει στη Βαλχάλλα. Τα γυμνά του χέρια ήταν τα όπλα του.

Σήκωσε με δυσκολία το επίχρυσο δοχείο προς την Έογουιν, χαμογελώντας, και ήπιε την τελευταία του γουλιά στην υγειά του σφαγέα του Ήρωα των ηρώων. Στην υγειά της φόνισσας του Μπέογουλφ.

Κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, η προστάτιδα των Εορλίνγκας σκότωσε τον Ήρωα των ηρώων

Από την αρχή της ψηφοφορίας οι δύο αντίπαλοι μπήκαν πολύ δυνατά, με τους δυο τους να πορεύονται στήθος με στήθος. Ο Μπέογουλφ μερικές φορές ξέφευγε με τρεις-τέσσερις ψήφους διαφορά, αλλά πάντα η Έογουιν τον ισοφάριζε, κάνοντας στο τέλος της δεύτερης μέρας της ψηφορορίας, αυτό που λίγοι περίμεναν. Έτσι, με τελικό σκορ 19-18, η κόρη του Θέοντεν περνά στην επόμενη φάση, όπου θα αντιμετωπίσει τον νικητή του εμφυλίου Γούλφγκαρ εναντίον Μπρούενορ Μπατλχάμμερ.

Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battle

Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 32 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα (εκτός, φυσικά, του Όλαφ και του Κόναν και δε δεχόμαστε καμία αντίρρηση σε αυτό). Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)