FWB: Αποτέλεσμα Λεωνίδας Α’ vs Valeria of the Red Brotherhood (Φάση των 32)

Fantasy Wanderer’s Battles

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

«Άρη, στείλε τους γιους σου, τον Δείμο και τον Φόβο, να υποδεχτούν αυτά τα περσικά σκυλιά!».

Τελειώνοντας την προσευχή του, ο βασιλιά της Σπάρτης σηκώθηκε από τον πρόχειρο βωμό και γύρισε προς τον άνδρα, που περίμενε υπομονετικά στην είσοδο της σκηνής του.

«Πιάσαμε μία κατάσκοπο, βασιλιά μου».

«Και γιατί ζει ακόμα;», ρώτησε ξερά.

«Λέει ότι είναι μέλος της Πορφυρής Αδελφότητας». Ο Λεωνίδας τον κοίταξε για λίγο κι έπειτα του έκανε νόημα να τον οδηγήσει σε εκείνη, θηκαρώνοντας την ξυήλη του.

Ο ήλιος είχε αρχίσει να κρύβεται πίσω από τα επιβλητικά όρη και μαζί με τη σκιά τους, η ηρεμία απλωνόταν στον στρατώνα, μετά από τα απογευματινά γυμνάσια των Σπαρτιατών. Ουρές σχηματιζόντουσαν στα καζάνια με τον μέλανα ζωμό, ενώ δίπλα σε ένα μαγκάλι, στο Βόρειο τμήμα του καταυλισμού, καμιά ντουζίνα οπλιτών είχε σχηματίσει έναν κύκλο γύρω από την νέα αιχμάλωτό τους. Η οχλαγωγία, από χυδαία σχόλια και βρισιές, έληξε και μόνο με την παρουσία του.

«Γονάτισε μπροστά στον βασιλιά Λεωνίδα, πόρνη!». Η διαταγή του οπλίτη, που κρατούσε το σχοινί, το οποίο έδενε τα χέρια και το λαιμό της, συνοδεύτηκε από το απότομο τράβηγμα, ρίχνοντάς την στο χώμα.

«Μόνο με τη βία μπορείτε να με κάνετε να γονατίσω μπροστά σε έναν άνδρα!», φώναξε η γυναίκα, προκαλώντας τα γέλια στον όχλο γύρω της. «Άντε, δειλέ! Βάλε τα καλά εκπαιδευμένα σκυλιά σου να με σκοτώσουν! Κρύψου πίσω από τους άνδρες σου!».

Ο Λεωνίδας έκανε νόημα να την αφήσουν να σηκωθεί. Το βλέμμα του πλανήθηκε πάνω της. Μια λευκή πουκαμίσα κι ένα σκουρόχρωμο, δερμάτινο παντελόνι κάλυπταν το καλλίγραμμο σώμα της, ενώ τα χρυσά της μαλλιά  χυνόντουσαν στους γυμνασμένους ώμους της. Στη ζώνη της υπήρχαν δύο θήκες για ένα μαχαίρι και ένα σπαθί, ενώ ένα κόκκινο ζωνάρι αγκάλιαζε τη μέση της. Σίγουρα δεν άνηκε σε καμία από τις υποδουλωμένες φυλές των Περσών, αλλά έτσι κι αλλιώς ο στρατός τους αποτελούνταν από κάθε λογής μισθοφόρους. Κι αυτό ήταν το μειονέκτημά τους. Δεν πολεμούσαν για την πατρίδα τους.

«Ποια είσαι;», είπε τελικά.

«Είμαι η Βαλέρια της Πορφυρής Αδελφότητας».

«Σιγά μη φορά και τον πορφυρό χιτώνα!», φώναξε κάποιος από τον όχλο, προκαλώντας νέα γέλια και χυδαία σχόλια.

«Και τί γυρεύεις εδώ, Βαλέρια της Πορφυρής Αδελφότητας;», την ρώτησε ξανά ο Λεωνίδας.

«Το πλοίο, μαζί με το πλήρωμά μου, χάθηκε σε καταιγίδα. Μόνο εγώ κατάφερα να επιζήσω. Και σίγουρα ο Κόναν…».

«Ο Ποσειδών σας έπνιξε, δούλα του Ξέρξη!», ακούστηκε μια άλλη φωνή από τους Σπαρτιάτες. Πράγματι, τα τελευταία δύο βράδια, μια τρομερή καταιγίδα είχε βουλιάξει ένα μεγάλο μέρος του περσικού στόλου. Οι μάντεις λέγανε ότι ήταν θεόσταλτη κι ότι είχε διαταράξει τα σύνορα των κόσμων των θνητών και των πνευμάτων. Παραμύθια… Από τότε, συλλαμβάνανε συνέχεια ναυαγούς. Τους περισσότερους, όμως, απλά τους εκτελούσαν στο σημείο που τους ξέβρασε το κύμα.

«Δεν είμαι δούλα κανενός!», διαμαρτυρήθηκε η Βαλέρια. «Δεν ξέρω καν, αυτόν τον αναθεματισμένο Ξέρξη».

«Δε θα ασχοληθώ άλλο μαζί της. Δώστε της έναν τιμητικό θάνατο», δήλωσε απαξιωτικά ο Λεωνίδας και γύρισε να φύγει.

«Δειλέ!», ούρλιαξε η γυναίκα. «Τουλάχιστον προσπάθησε να με σκοτώσεις μόνος σου, αντί να πας να χώσεις τον γέρικο, βασιλικό σου κώλο στον αναπαυτικό σου θρόνο!».

Ένα γέλιο παραβίασε τα χείλη του και γρήγορα απλώθηκε και στον υπόλοιπο όχλο. «Αρχίζει να μ’ αρέσει τελικά», είπε και γύρισε προς τον στρατηγό του. «Φέρτε μου την αρματωσιά μου και δώστε της και τα δικά της όπλα. Θα χρειαστώ λίγη διασκέδαση πριν τη μάχη».

Μέσα σε λίγες στιγμές, το πλήθος των Σπαρτιατών πολλαπλασιάστηκε, μεγαλώνοντας τον κύκλο. Στο κέντρο έστεκε η περίεργη αιχμάλωτη, απέναντι στον ίδιο τους τον βασιλιά, ο οποίος φορούσε πλέον την πανοπλία του και την περικεφαλαία με το χαρακτηριστικό, πορφυρό λοφίο.

«Δεν είσαι άξια να την λερώσεις με το αίμα σου», φώναξε προς την αντίπαλό του και άφησε την διακοσμημένη με το λάμδα, ασπίδα του να πέσει στο έδαφος. «Ούτε και το δόρυ μου», συνέχισε και το κάρφωσε στο χώμα. Η Βαλέρια δε μίλησε. Παρέμεινε να τον κοιτά με οργισμένο βλέμμα, σιωπηλή, σε θέση μάχης.

Ο Λεωνίδας, άοπλος, καθώς η ξυήλη του παρέμενε θηκαρωμένη στη ζώνη του, άρχισε να περπατά κυκλικά, σα λύκος που περικυκλώνει το θήραμά του. Η ματιά του παρέμενε στη γυναικά, η οποία ακολουθούσε την πορεία του με την αιχμή του σπαθιού της.

Ξαφνικά, υπό τον ήχο του αλαλάζοντος πλήθους, ο Σπαρτιάτης βασιλιάς έτρεξε καταπάνω της, κι αφού απέφυγε τη μύτη του όπλου της, προσπάθησε να την χτυπήσει με τη γροθιά του. Η αντίδραση της Βαλέρια, όμως, ήταν αστραπιαία. Μετατόπισε τον κορμός της και έφερε τη λάμα της με φόρα, να ξύσει τον θώρακα τού Λεωνίδα, καθώς εκείνος πρόλαβε την τελευταία στιγμή να πισωπατήσει.

Δοκίμασε μια νέα έφοδο, αλλά αυτή τη φόρα, μόλις έσκυψε για να αποφύγει το σπαθί της, ξεθηκάρωσε την ξυήλη του και χάραξε τον δεξί μηρό της γυναίκας. Το δερμάτινο παντελόνι παραμέρισε, αποκαλύπτοντας ένα βαθύ κόψιμο. Η Βαλέρια μούγκρισε, αλλά αντεπιτέθηκε αμέσως. Και πάλι, όμως, ο Λεωνίδας εξέτρεψε το σπαθί της και της χάρισε ένα νέο τραύμα στο στομάχι. Η μονομαχία φαινόταν ότι θα έληγε σύντομα.

Κοίταξε τους άνδρες του γύρω του, που τον επευφημούσαν, κι αφού τους χαιρέτησε σηκώνοντας το όπλο του, όρμησε για το τελικό χτύπημα. Η Βαλέρια, παρ’ ότι τραυματισμένη, κινήθηκε για άλλη μια φορά ταχύτατα, αποφεύγοντάς τον, κι έπειτα σήκωσε το σπαθί της για να σταματήσει τη νέα τροχιά της Σπαρτιατικής σπάθης, η οποία κατευθυνόταν προς το λαιμό της. Τα δύο σπαθιά συγκρούστηκαν βίαια. Ο Λεωνίδας ένιωσε κάπως περίεργα την ξυήλη του, αλλά χωρίς να καθυστερήσει, συνέχισε με μια νέα δυνατή επίθεση, η οποία και εκείνη σταμάτησε από την ατσάλινη λάμα της. Αυτή τη φορά, όμως, ο ορείχαλκος δεν άντεξε κι αφού λύγισε, τελικά έσπασε.

Σάστισε κοιτώντας τη σπασμένη σπάθη του, κι έδωσε έτσι τον χρόνο που ήθελε η Βαλέρια για να ξεκινήσει μια φρενήρη σειρά επιθέσεων.

Ο Σπαρτιάτης βασιλιάς απέφευγε επιδέξια τα χτυπήματά της, ώσπου σε ένα από αυτά, χωρίς να έχει χρόνο να βγει από την πορεία του σπαθιού της, χρησιμοποίησε το δεξί του περιβραχιόνιο, αλλά και πάλι ο μπρούτζος υποχώρησε όταν συνάντησε το ατσάλι. Απώθησε την Βαλέρια βίαια και κοίταξε το χέρι του. Το έλασμα είχε σκιστεί και είχε παραμορφωθεί. Το τράβηξε, ξηλώνοντάς το από τον πήχη του και αποκάλυψε το βαθύ τραύμα, που πλαισίωνε  το γυμνό του κόκκαλο.

«Τί σπαθί είναι αυτό;», φώναξε. «Από τί μέταλλο;».

«Από μέταλλο που διψάει για το αίμα σου», απάντησε εκείνη και επιτέθηκε ξανά, ακόμα πιο μανιασμένα.

Ο Λεωνίδας απέφυγε δύο χτυπήματά της και με ένα επιδέξιο σάλτο, βρέθηκε πάνω από την ασπίδα του. Την σήκωσε, μα μόλις άπλωσε το χέρι του να πιάσει το καρφωμένο στο χώμα δόρυ, η Βαλέρια το κλώτσησε, ρίχνοντάς το στο έδαφος.

«Νόμιζα ότι δεν ήμουν άξια για την ασπίδα σου», του είπε ειρωνικά. Ο Σπαρτιάτης, όμως, δεν απάντησε. Ήξερε πως η οργή είναι ο χειρότερος αντίπαλος ενός πολεμιστή. Θολώνει το μυαλό του και δρα απερίσκεπτα.  Κι έτσι απλά στάθηκε πίσω από την ασπίδα του, περιμένοντας την κίνησή της.

Την είδε να χαμογελά, προτού ξεκινήσει μια νέα επίθεση με στόχο τα δεξιά πλευρά του. Έστριψε το σώμα του, φέρνοντας την ασπίδα προς τα εκεί, αλλά τελευταία στιγμή το σπαθί πέρασε πάνω από το κεφάλι της, με μια επιδέξια, κυκλική κίνηση, και κατευθύνθηκε προς τον αριστερό του ώμο. Παρά τα χρόνια του, δεν είχε χάσει τα αντανακλαστικά του, κι έτσι πρόλαβε να βάλει την ασπίδα. Δεν ήταν, όμως, αρκετό.

Το σπαθί χώθηκε μέσα της και τον χτύπησε στον ώμο. Για άλλη μια φορά τα όπλα του ήταν άχρηστα μπροστά στο ξίφος της. Είχε δει πολλές φορές στη μάχη να σπάνε σπαθιά και πανοπλίες, αλλά όχι έτσι. Λες και ήταν φτιαγμένα από δέρμα. Ο πόνος από τη λάμα που καρφώθηκε στην κλείδα του ήταν φρικτός, αναγκάζοντάς τον να υποκύψει. Όχι στην αντίπαλό του, αλλά στην οργή του.

Ούρλιαξε κι έστριψε απότομα την ασπίδα του, αφοπλίζοντας έτσι την Βαλέρια, καθώς το σπαθί έμενε ακόμα σφηνωμένο μέσα της, κι αμέσως την χτύπησε με αυτήν στο πρόσωπο. Η γυναίκα έπεσε ανάσκελα κι ο Λεωνίδας πήδηξε πάνω της, σχεδόν αποκεφαλίζοντάς την με την ασπίδα του. Την σήκωσε και την ξανακατέβασε βίαια, ώσπου συνειδητοποίησε τον πόνο στο στήθος του.

Κοίταξε και είδε το ατσάλινο μαχαίρι της να έχει διαπεράσει την ορειχάλκινη πανοπλία του στο ύψος του στήθους. Η Βαλέρια, στιγμές πριν πεθάνει, πραγματοποίησε την τελευταία επίθεσή της.

Έπεσε δίπλα της, ανάσκελα κι άρχισε να λύνει τα λουριά από τα πλευρά του. Οι άνδρες του έτρεξαν να τον βοηθήσουν κι όταν σήκωσαν τον θώρακά του, με το σφηνωμένο μαχαίρι, είδαν την πληγή πάνω από το σημείο της καρδιάς. Λίγο πιο βαθιά και τώρα θα θρηνούσαν τον βασιλιά τους.

«Πάρτε την», είπε ο Λεωνίδας μόλις στάθηκε στα πόδια του. «Θάψτε την με τιμές Σπαρτιάτη. Απέδειξε περίτρανα, ότι όντως ανήκει στην Πορφυρή Αδελφότητα…».

Πύρρειος νίκη για τον Λεωνίδα

Παρ’ ότι την πρώτη μέρα ο βασιλιάς της Σπάρτης φάνηκε να καθαρίζει την υπόθεση νίκης, έχοντας μεγάλη διαφορά σε ψήφους, έφτασε μέχρι και δέκα ψήφους διαφορά, τελικά η Βαλέρια κατάφερε να ανατρέψει τα δεδομένα και να ισοφαρίσει περίπου το μεσημέρι της δεύτερη μέρας της ψηφοφορίας. Από εκεί και πέρα, αν και δεν κατάφερε ποτέ να πάρει τα ηνία της αναμέτρησης, πηγαίνανε στήθος με στήθος, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο, όπου μία ψήφος έδωσε τη δύσκολη νίκη στον Λεωνίδα με σκορ 25-24. Έτσι, ο ήρωας των Θερμοπυλών περνά στη φάση των 16, αντιμετωπίζοντας τον νικητή του ζευγαριού Μπόρομιρ εναντίον Ζίγκουρντ.

Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battle

Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 32 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα (εκτός, φυσικά, του Όλαφ και του Κόναν και δε δεχόμαστε καμία αντίρρηση σε αυτό). Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)