Οι Θεοί της Μόντεργιορντ – Μέρος 19: Μπόφβαλ – Αγγελιαφόρος των Θεών

Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

O Μπόφβαλ είναι γιος του Κέρντριμ και της Αζάλα. Σε αντίθεση με τον αδελφό του, ήταν πάντα εσωστρεφής και προτιμούσε να περνά τις μέρες του στο ιερό δάσος, Γκούνταρσκογκ, παίζοντας μουσική με το λαούτο του και γράφοντας ποίηση, παρά να μαλώνει με τη μητέρα του για το ποιος ήταν ο πραγματικός πατέρας του. Ακόμα και μετά τη μεγάλη λογομαχία του Γκίλουρ με την Αζάλα, που οδήγησε στο κάψιμο του παλατιού του, ο Μπόφβαλ επέλεξε να αφήσει πίσω του τους πέτρινους τοίχους της Χέλντουμ και να γίνει κάτοικος του δάσους.

Έτσι ο καιρός πέρασε. Ο ίδιος έμαθε να επιβιώνει στη φύση, την οποία λάτρευε, ώσπου μια μέρα συνέβη κάτι τρομερό. Τεράστιες φλόγες εμφανίστηκαν στο ιερό δάσος, καταπίνοντας τα πάντα στο διάβα τους. Ο Μπόφβαλ έτρεξε να σώσει τα ζώα που έτρεχαν πανικόβλητα, όταν αντίκρισε τον αδελφό του. Πλησίασε προς εκείνος, πιστεύοντας πως έχει εγκλωβιστεί, μα τότε παρατήρησε πως ο Γκίλουρ ήταν η αιτία της πυρκαγιάς. Από τα χέρια του χυνόταν μια φλεγόμενη λαίλαπα, καθώς ο ίδιος φώναζε το όνομα της μητέρας τους.

Οργή πλημμύρισε τον Μπόφβαλ, ο οποίος ξαγκίστρωσε το τσεκούρι του από τη ζώνη του κι ετοιμάστηκε να δώσει ένα τέλος σε όλο αυτό. Μα τότε, ένας λύκος, φτιαγμένος από πλεγμένους κισσούς, όρμησε πάνω του και τον ακινητοποίησε στο χώμα.

«Ανέβα στη ράχη του Βάργκιν, γιε μου, κι άσε τον αδελφό σου σε εμένα» άκουσε μια γέρικη φωνή και είδε πίσω από το αλλόκοσμο πλάσμα ένα ηλικιωμένο ξωτικό, ντυμένο με πράσινα ρούχα κι μια περίτεχνη ασπίδα στο στήθος. «Έκανε την επιλογή του. Διάλεξε τον δρόμο μακριά από την πραγματική σας μητέρα». Ο Μπόφβαλ σηκώθηκε σαστισμένος, μόλις ο λύκος πισωπάτησε, ελευθερώνοντάς τον. «Αυτό είναι το δώρο της Νάιρα» συνέχισε ο γέροντας, δείχνοντας το πλάσμα. Ο νεαρός θεός καβάλησε τον λύκο και μαζί έτρεξαν μακριά από τις φλόγες. «Να προσέχεις τον Βάργκιν και χρησιμοποίησε σοφά το Φορενάιρα»ακούστηκε η γέρικη φωνή στο μυαλό του, χωρίς, όμως, να μπορεί να καταλάβει τί εννοούσε. Μόνο όταν απομακρύνθηκαν αρκετά από το Γκούνταρσκογκ και κατέβηκε από τη ράχη του νέου συντρόφου του, συνειδητοποίησε ότι στην πλάτη του κρεμόταν ένα πανέμορφο τόξο, με μια φαρέτρα, γεμάτη σκαλιστά βέλη. Σε αυτό αναφερόταν ο γέροντας, λέγοντάς του να χρησιμοποιήσει σοφά το Φορενάιρα.

Από εκείνη τη μέρα, ο Μπόφβαλ κι ο Βάργκριν έγιναν αχώριστοι φίλοι, ταξιδεύοντας στα πέρατα του κόσμου, ενώ οι υπόλοιποι θεοί τον χρησιμοποιούν συχνά ως αγγελιαφόρο τους.

Ο Μπόφβαλ παρουσιάζεται με πράσινη πανοπλία και ξανθά, πλούσια μαλλιά και μούσια.

Αποκαλείται Αγγελιαφόρος των Θεών, Ταξιδευτής.

Δόγμα

Οι ακόλουθοί του επιζητούν τα ταξίδια και την περιπέτεια, ενώ τους αρέσουν οι τέχνες.

Ιερείς και Ναοί

Οι κληρικοί του Μπόφβαλ φοράνε λευκούς μανδύες, με πράσινο διάκοσμο, και ραμμένο στο στηθαίο ύψος έναν πάπυρο, το σύμβολο του Αγγελιαφόρου των Θεών. Είναι πολύ φιλόξενοι με τους επισκέπτες, αρκεί να έχουν να τους εξιστορήσουν εμπειρίες και περιπέτειες από τα ταξίδια τους. Οι ναοί έχουν στρόγγυλο σχήμα, με το άγαλμα του θεού στο κέντρο και είναι χτισμένοι, υπόγεια ή στην επιφάνεια, σε σταυροδρόμια και σύνορα. Πολλές φορές λειτουργούν και ως καπηλειά.

Αφήνουμε πίσω μας τους θεούς των Νάνων, καθως ο Αγγελιαφόρος των Θεών, Μπόφβαλ, ήταν ο τελευταίος και γυρίζουμε μία ακόμα σελίδα του βιβλίου “Το Ιερό Βιβλίο του Άγνωστου Βάρδου”. Την επόμενη φορά θα γνωρίσουμε τον Άρχοντα των Πυρογιγάντων, τον Μπράντχατ…

Αν θες να ταξιδέψεις κι εσύ στην πανέμορφη Χώρα του ποταμού Έαρμαρκ, τον κόσμο του συγγραφέα Αλέξανδρου Λειβαδιώτη, προμηθεύσου ένα από τα βιβλία/εισητήρια και ξεκίνα τις περιπλανήσεις σου.