FWB2: Κίρκη Vs Μέρλιν (Φάση των 16)

Fantasy Wanderer’s Battles ΙΙ

Γράφει ο Λειβαδιώτης Αλέξανδρος

«Πότε τελειώνει αυτό το αναθεματισμένο δάσος;» μουρμούρισε ο Μέρλιν, καθώς ξέμπλεκε τη σκισμένη, πλέον, κάπα του από έναν αγκαθωτό θάμνο. Προσπάθησε να δει τη θέση του ήλιου, αλλά οι πυκνές φυλλωσιές έκρυβαν επιδέξια τον γαλάζιο ουρανό. Είχε χάσει το μέτρημα του χρόνου σε αυτό το αρχαίο δάσος. Το μονοπάτι είχε εδώ και καιρό καλυφθεί από δέντρα και ρίζες και δυσκολευόταν να το διανύσει. Θα μπορούσε, βέβαια, με μια απλή κίνηση του χεριού του να ανοίξει μαγικά το δρόμο μπροστά του, όμως έπρεπε να κρατήσει τις δυνάμεις του. Ήταν σίγουρος ότι θα του χρειαζόντουσαν πολύ σύντομα.

Συνέχισε τη δύσκολη πορεία του, βλαστημώντας κάθε φορά που σκόνταφτε σε κάποια ρίζα ή η ταλαιπωρημένη του ρόμπα γαντζωνόταν σε κάποιο κλαδί, ώσπου ένας υπόκωφος βρυχηθμός, τον ανάγκασε να γυρίσει απότομα. Ένα θεόρατο λιοντάρι τον κοιτούσε, δείχνοντάς του να μυτερά δόντια του. Ο Μέρλιν σήκωσε το χέρι του έτοιμος να εξαπολύσει την πανίσχυρη μαγεία του, αλλά σταμάτησε. Κάτι στο βλέμμα του κτήνους τον έκανε να νιώσει περισσότερο λύπηση, παρά φόβο. Κάτι ανθρώπινο κρυβόταν πίσω από την τρομερή του όψη.

Πράγματι, το λιοντάρι αφού βρυχήθηκε δυνατά, προκαλώντας και κάποια αλυχτίσματα λύκων στα βάθη του δάσους, γύρισε και χάθηκε στην κάλυψη των δέντρων. Ο μάγος έμεινε για λίγο να κοιτά προς την κατεύθυνση που έφυγε το ζώο, κούνησε σκεπτικός το κεφάλι του και επέστρεψε στην δύσκολη πορεία του.

Έπειτα από πολλές βλαστήμιες και αρκετό περπάτημα, έφτασε τελικά σε ένα μεγάλο ξέφωτο. Στο κέντρο του δέσποζε ένα επιβλητικό μέγαρο, στολισμένο με κάθε λογής άνθη, αληθινά και ζωγραφισμένα. Γύρω του πετούσαν πανέμορφα πουλιά, που γέμιζαν τον αέρα με τα εύηχα τραγούδια τους, ενώ τροφαντά γουρούνια περιπλανιόντουσαν στους πανέμορφους κήπους του.

Ο Μέρλιν πέρασε την ροδοστολισμένη καμάρα, που διακοσμούσε την είσοδο του προαυλίου και με έκπληξη είδε τους χοίρους να στέκονται ακίνητοι και να τον κοιτάνε. Ένας από αυτούς τον πλησίασε, κραυγάζοντας με την λαρυγγική του λαλιά.

«Προσπαθείς να μου πεις κάτι;» ρώτησε ο μάγος, βλέποντάς τον να κάθεται μπροστά του, συνεχίζοντας τις άναρθρες φωνές του. Τον κοιτούσε στα μάτια, όπου και πάλι αντίκρυζε κάτι αλλόκοτο. Κάτι ανθρώπινο.

Ξαφνικά το γουρούνι άρχισε να σκούζει σα να το σφάζουν και έτρεξε σαν τρελό να κρυφτεί μέσα σε έναν θάμνο.

«Καλώς ήρθες, ξένε, στο φτωχικό μου οίκο!». Η μελωδική φωνή προήλθε από την είσοδο του μεγάρου, όπου μια πανέμορφη γυναίκα, ντυμένη με ένα αραχνοΰφαντο φόρεμα, που κάλυπτε οριακά τις όμορφες καμπύλες της, εμφανίστηκε.

«Χαίρε, αρχόντισσά μου» αποκρίθηκε ο Μέρλιν, κάνοντας μια ελαφριά υπόκλιση και βγάζοντας το μυτερό του καπέλο. «Συγχώρεσέ με για την απροειδοποίητη εισβολή μου στο όμορφο κήπο σου, αλλά η βάρκα μου προσάραξε στην ακτή σου. Το μόνο που ζητώ είναι να μου πεις που βρίσκομαι και ευθύς θα συνεχίσω το δρόμο μου, αφήνοντας εσένα και τα ζώα σου ήσυχα».

«Βρίσκεσαι στην Αιαία, τη νήσο της βασίλισσας Κίρκης» απάντησε εκείνη. «Αλλά αφού ο Ποσειδώνας σε έφερε στο κατώφλι μου, θα τελέσω ύβρη αν σε αφήσω να συνεχίσεις τον δρόμο σου διψασμένος, πεινασμένος και κουρασμένος. Έλα!» τον προσκάλεσε δείχνοντας το εσωτερικό του οίκου της με μια αέρινη κίνηση του χεριού της.

Ο Μέρλιν κούνησε καταφατικά το κεφάλι του, απομάκρυνε με τα δάχτυλά του μια τούφα των μακριών, γκριζοπών μαλλιών που είχε πέσει στα μάτια του, και ακολούθησε την όμορφη γυναίκα.

Το εσωτερικό του μεγάρου ήταν το ίδιο εντυπωσιακό και επιβλητικό με το εξωτερικό. Πανέμορφα λαξευμένα αγάλματα στόλιζαν σχεδόν κάθε γωνιά του μεγάλου διαδρόμου που διέσχιζαν, ενώ εντυπωσιακά ψηφιδωτά με απεικονίσεις συμποσίων γέμιζαν τους τοίχους. Προσπερνούσαν ανάγλυφους κίονες και πήλινους αμφορείς, ώσπου έφθασαν σε έναν αίθριο, τετράγωνο χώρο, στη μέση του οποίου υπήρχε ένα μακρύ τραπέζι. Πιάτα γεμάτα αχνιστά φαγητά και κανάτες με κρασί ήταν ήδη στρωμένα.

«Κάθισε, ξένε» του είπε η οικοδέσποινα, τραβώντας μια σκαλιστή καρέκλα στην κορυφή της τράπεζας. Ο Μέρλιν υπάκουσε κι αμέσως η γυναίκα του γέμισε το ποτήρι. «Φάε, πιες και ξεκουράσου για όσο θέλεις».

«Και μόνο η παρουσία σου, αρχόντισσα, είναι ικανή να διώξει το μούδιασμα του ταξιδιού από το ταλαιπωρημένο κορμί μου» απάντησε ο μάγος και ξεκίνησε να τρώει από τα πεντανόστιμα φαγητά.

«Δε μου είπες, όμως, ποιο είναι το όνομά σου και ποιος ο σκοπός του ταξιδιού σου;» τον ρώτησε εκείνη, αφήνοντάς τον πρώτα να κορέσει την πείνα και τη δίψα του.

«Ο βασιλιά μου πληγώθηκε σοβαρά στην μάχη του Κάμλαν, από τον ίδιο του τον γιο και ψάχνω κάτι να τον σώσει» αποκρίθηκε ο Μέρλιν κι έσπρωξε το άδειο πιάτο του, ως ένδειξη ευχαρίστησης.

«Κάμλαν; Δεν έχω ακούσει για αυτό το μέρος» είπε η γυναίκα και τον πλησίασε. «Πρέπει να έρχεσαι από μακριά».

«Από πολύ μακριά, αρχόντισσά μου. Το όνομά μου είναι Εμρίς και έρχομαι από το Άβαλον. Ο θρύλος της Πηνελόπης και του Τηλέμαχου με οδήγησε στον οίκο σου, βασίλισσα Κίρκη».

«Ώστε ξέρεις ποια είμαι;». Η φωνή της άλλαξε τελείως, αφήνοντας την μελωδική χροιά της κι αποκτώντας έναν απειλητικό τόνο.

«Χρειάζομαι το φίλτρο που τους έδωσες» είπε ο Μέρλιν και σηκώθηκε. «Χρειάζομαι το φίλτρο της αθανασίας, για να σώσω την μοναδική ελπίδα του κόσμου μας, τον βασιλιά Αρθούρο».

«Πολύ συγκινητικό» αποκρίθηκε η Κίρκη, εμφανώς προσποιητά. «Τώρα γίνε χοίρος!». Ένα κοντό ραβδί εμφανίστηκε στο χέρι της και με μια γρήγορη κίνηση άγγιξε με αυτό τον ώμο του Μέρλιν. Έκπληξη, όμως, γέμισε το βλέμμα της, μαρτυρώντας ότι περίμενε κάτι να συμβεί.

Εκείνος, έβγαλε ένα μικρό ματσάκι βοτάνων από την τσέπη του και το άφησε στο τραπέζι.

«Μώλυ» είπε με σταθερή φωνή. «Έφαγα μερικά φύλλα του, όσο περιπλανιόμουν στο δάσος και πλέον το ξόρκι σου της μεταμόρφωση είναι άχρηστο». Τα μάτια της γυναίκας άστραψαν από κακία και μίσος. «Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, σήμερα θα φύγω από τον οίκο σου, με το φίλτρο που θα σώσει τον βασιλιά μου».

Κίρκη	Όνομα	Μέρλιν
Γη	Κόσμος	Γη
Αιαία	Τόπος Καταγωγής	Carmarthen
Μαγικό ραβδί Βότανα και φίλτρα	Βασικός Εξοπλισμός	Staff Μαγικά ρούχα Βότανα
Ομήρου Οδύσσεια	Σειρά Βιβλίων που εμφανίζεται	Vita Merlini
Όμηρος	Δημιουργός	Geoffrey of Monmouth

Ταχθείτε στο πλευρό του αγαπημένου σας ήρωα, με την ψήφο σας

Μέχρι τη λήξη της ψηφοφορίας, μπορείτε να προμηθευτείτε τo βιβλίο “ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΚΡΙΔΗ Ι.Θ.-ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ Ν.” με έκπτωση 25%

Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battles

Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 16 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Δημήτρη Κολοβό, Βασίλη Μέγα, Βασίλη Κρουστάλη, Λάζαρο Λυρώνη, Νικόλα Παπακώστα, Κωνσταντίνο Αμβράζη, Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα. Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)