FWB: Olaf Dragonrod vs Aragorn II – Elessar (Μεγάλος Τελικός)

Fantasy Wanderer’s Battles

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

«Συγχαρητήρια, Υπέρμαχε των Λησμονημένων Θεών. Ο τελικός σε περιμένει…».

Η αλλόκοσμη φωνή χάθηκε μέσα στις ιαχές του όχλου, οι οποίες σιγά σιγά μετατρεπόντουσαν σε ένα απλό βουητό. Κοίταξε την άμορφη μάζα που στιγμές πριν ήταν το κεφάλι του αντιπάλου του και ένα γιατί βάρυνε το στέρνο του.

Πόσο ακόμα αίμα θα βάψει τα χέρια μου;

Έφερε την παλάμη του στον λαιμό του. Αιμορραγούσε ακόμα, ενώ ο ώμος του του χάριζε άπλετο πόνο.

Μια ντουζίνα φρουρών εμφανίστηκε γύρω του και του έφραξαν κάθε πιθανή οδό διαφυγής, εκτός από αυτή που τον οδηγούσε πίσω στο κελί του. Σήκωσε το σφυρί του, έτοιμος να επιτεθεί σε οποιονδήποτε από αυτούς έκανε το λάθος να τον πλησιάσει, αλλά η μελαγχολική και γαλήνια φωνή της στο μυαλό του, τον έκανε να κατεβάσει το όπλο του και να υπακούσει στις διαταγές τους.

«Μην αντιστέκεσαι, νεαρέ Στάμγκαστερ. Τα όπλα σου και οι μύες σου δε μπορούν να βλάψουν αυτά τα όντα».

«Ποιοι είναι;», ρώτησε καθώς κατευθυνόταν προς την σκοτεινή καμάρα.

«Έχουν πολλά ονόματα, ανάλογα με την καταγωγή εκείνου που τα περιγράφει», του απάντησε, για άλλη μια φορά, αινιγματικά. «Κάποιοι τους αποκαλούν απλά φρουρούς των Θεών, ενώ κάποιοι άλλοι Ανώτερα Όντα. Μερικοί τους λένε Αγγέλους, άλλοι Βαλκυρίες κι άλλοι Δαίμονες. Όπως κι αν τους ονομάζουν, η αποστολή τους είναι πάντα η ίδια. Να υπακούουν και να πραγματοποιούν το θέλημά Τους».

Έκατσε με ορμή στο σκληρό κρεβάτι τού κελιού του, ενώ πίσω του έκλεινε η καγκελόπορτα. Ένιωθε το κεφάλι του έτοιμο να σπάσει και οι μύες του εκλιπαρούσαν για λίγη ξεκούραση.

«Πού είμαι; Τί είναι αυτό το μέρος;», ρώτησε κλείνοντας τα μάτια του. «Για ποιον τελικό μιλάνε;».

«Υπομονή και όλα θα ξεκαθαρίσουν σε λίγο, νεαρέ Φαραχάιμγιορντ», αποκρίθηκε η Ενβίνιαν κι ένας γλυκός και συνάμα ανήσυχος ύπνος τον κυρίευσε.

«Είμαι πολύ περήφανος για σένα, γιε μου». Η φωνή, που σχεδόν είχε ξεχάσει, αντήχησε στα παλάτια του ύπνου του.

Πατέρα…

Ο επιβλητικός ιππότης, Σερ Άντορ, έστεκε μπροστά του χαμογελώντας. Στα χέρια του κρατούσε το σφυρί του, σαν τότε, τη μέρα που έκλεινε τα δέκατα γενέθλιά του, που του είχε χαρίσει το πανέμορφο όπλο του.

Ο Όλαφ άπλωσε τα χέρια του και μόλις έσφιξε τη δερματόδετη λαβή του στις παλάμες του, άκουσε τη νεανική φωνή του συντρόφου του.

«Όλα θα ήταν πιο εύκολα αν είχες το τόξο που σου χάρισα, αλλά ξέρω… δε χρησιμοποιείς το όπλο των δειλών».

Σήκωσε το βλέμμα του και τον είδε να ακουμπάει σε έναν κορμό δέντρου. Τα μάτια του έλαμπαν πάνω από τα έντονα ζυγωματικά του, ενώ το κορμί του ήταν καλυμμένο από την πρασινωπή του πανοπλία.

Έλισαρ…

Σκοτάδι έπνιξε τα πάντα γύρω του, μόλις κατευθύνθηκε προς το Ξωτικό. Σήκωσε το σφυρί του, αλλά ένιωσε αδύναμος, απροστάτευτος. Το στέρνο του βάρυνε. Γέμιζε με δυσκολία τα πνευμόνια του.

Ενβίνιαν…

Σήκωσε το βλέμμα του και είδε τα άψυχα μάτια της Μάικα να τον κοιτάνε. Γύρω της έστεκαν οι υπόλοιποι επισκέπτες του ύπνου του. Προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά τα πόδια του δεν υπάκουαν το θέλημά του. Οι μύες του παρέμεναν ακλόνητοι, σα ζωντανό άγαλμα, και ρίγος διαπέρασε την ραχοκοκκαλιά του στη φρικτή θύμηση. Και τότε, ένας μαυροφορεμένος άνδρας εμφανίστηκε από το πουθενά μπροστά του. Ξεθηκάρωσε το μακρύ σπαθί του κι αφού το έφερε στο στέρνο του, άρχισε να το μπήγει αργά στη σάρκα του.

Άνοιξε τα μάτια του, ουρλιάζοντας. Βρισκόταν στο κελί του. Οι πληγές του για άλλη μια φορά είχαν γιατρευτεί, χωρίς να αφήσουν καμία ουλή. Σα να μην είχαν υπάρξει ποτέ. Ο αχός του πλήθους τον ανάγκασε να σηκωθεί και να κατευθυνθεί προς την μεταλλική καγκελόπορτα. Κοίταξε μέσα από τα ανοίγματά της και είδε τις κερκίδες της Αρένας ξανά γεμάτες.

Έμειναν εδώ από χθες; Ποιοι είναι;

Προσπάθησε να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά τους, αλλά το μόνο που ξεχώριζε ήταν πρόσωπα γεμάτα οργή και ανυπομονησία για αίμα.

«Κυρίες και Κύριοι. Άνθρωποι, Ξωτικά, Νάνοι αλλά και είδη που έχετε εξαφανιστεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η ώρα του Μεγάλου Τελικού έφτασε. Από τη μία έχουμε τον Στάμγκαστερ Όλαφ Ντράγκονροντ, γιο του Μπιόρν Ντράγκονροντ, αρχηγό των Φαραχάιμγιορντ, της φυλή της Αρκούδας και προστατευόμενο του Σερ Άντορβιλ Φρόντμιρ, άρχοντα-ιππότη του Βάττενφορτ. Κατάφερε να αποκλείσει τον Τζον Σνόου, Γκίμλι, Κάτιμπρι και μπροστά στα μάτια σας σκότωσε τον Φινγκόλφιν.

»Από την άλλη ο Άραγκορν Έλεσσαρ Τέλκονταρ. Βασιλιάς των Ανθρώπων του Ενωμένου Βασιλείου της Μέσης Γης.  Γνωστός σαν ο τελευταίος Ντουνεντάιν, η Φλόγα της Δύσης, αλλά και Γοργοπόδαρος. Είναι εδώ αποκλείοντας τους Σάντορ Κλεγκέιν, Μπέρεν, Κόναν και, όπως είδαμε στον ημιτελικό, τον βασιλιά Μπρούενορ. Μόνο ένας θα βγει νικητής από την Αρένα του Θανάτου…».

Η καγκελόπορτα κινήθηκε και πάτησε ξανά στην άμμο της αρένας. Από την απέναντι πόρτα διέκρινε μια μορφή ενός μαυροφορεμένου άνδρα, ο οποίος στο χέρι του κρατούσε ένα μακρύ σπαθί. Αμέσως κατάλαβε ποιος ήταν. Βίωσε ξανά τον πόνο, όπως στο όνειρό του και προσκάλεσε με ένα μουγκρητό την Οργή των Δράκων. Τα βλέμματά τους κλείδωσαν πριν ξεκινήσουν και οι δύο να εφορμούν σφίγγοντας τα όπλα τους.

Ενβίνιαν, Μάικα, πατέρα… Δε θα σας απογοητεύσω ξανά…

Γράφει ο Χρήστος Κεσκίνης

Ο Άραγκορν προσπάθησε να αντισταθεί όταν μια ντουζίνα φρουροί ήρθαν και τον οδήγησαν πίσω στο πέτρινο κελί του. Μα μετά από δύο μόλις χτυπήματα κατάλαβε ότι το Άντουριλ δεν τους πλήγωνε. Αλλά περνούσε μέσα από τα κορμιά τους λες και ήταν άυλα πνεύματα. Ένιωσε ξανά τον φόβο του Μονοπατιού των Νεκρών και αφέθηκε στους φρουρούς του. Άλλωστε ποιο το νόημα να αντιστέκεται; Σύντομα όλα θα τελείωναν. Αισθανόταν κουρασμένος σωματικά, μα κυρίως ψυχικά. Δεν ήξερε αν θα άντεχε να αντιμετωπίσει και άλλους εχθρούς. Αλλά ήξερε ότι έπρεπε να σταθεί και πάλι ανάμεσα στη Σκιά και τους Ελεύθερους Ανθρώπους.

Ο ύπνος τον τύλιξε πριν καν το κεφάλι του ακουμπήσει στα σκληρά μαξιλάρια του κρεβατιού του. Η Άργουεν ήταν η πρώτη που τον επισκέφτηκε στον κόσμο των ονείρων.

«Άραγκορν, αγάπη μου, η Σκιά δεν έχει επικρατήσει ακόμη. Την έδιωξες μία φορά οδηγώντας μια χούφτα ανθρώπους στην ελευθερία. Θα την αποτελειώσεις για άλλη μια φορά επικρατώντας. Όσο παραμένεις ζωντανός, υπάρχει ελπίδα…», είπε με τη μελωδική της φωνή, πριν χαθεί και πάλι στις σκιές των ονείρων.

Οι επόμενοι που ήρθαν ήταν οι Λέγκολας και Γκίμλι.

«Δεν τα καταφέραμε. Εσύ ήσουν πάντα ο οδηγός μας. Εσύ είσαι ο βασιλιάς που χρειάζεται ο λαός να ακολουθήσει για να μην επικρατήσει αυτή η νέα Σκιά που πλανάται πάνω από τον κόσμο. Κράτα την Συντροφιά. Μείνε αληθινός σ’ εμάς», του είπαν με ένα στόμα…

«Αν με τη ζωή μου ή τον θάνατό μου μπορώ να προστατεύσω τους ανθρώπους, θα το κάνω…», προσπάθησε να απαντήσει, μα η φωνή δεν έφτασε στα αυτιά τους πριν εξαφανιστούν.

Τη θέση τους πήρε ο Φρόντο. Τον κοίταξε με το χαμόγελο που είχε όταν τον πρωτογνώρισε, πριν φέρει την σχεδόν ακατόρθωτη αποστολή του σε πέρας.

«Κι εγώ ευχόμουν το δαχτυλίδι να μην είχε έρθει ποτέ στα χέρια μου. Μα οι Βάλαρ επέλεξαν διαφορετικά! Έτσι με έκαναν να καταλάβω ότι είχα δύναμη μέσα μου. Δύναμη που δεν φανταζόμουν καν πως διέθετα. Πληγώθηκα από μαχαίρι, κεντρί και δόντια! Ήθελα να ξεκουραστώ, να αφεθώ. Σε καταλαβαίνω Άραγκορν, μα πρέπει να βρεις κι εσύ την δύναμή σου. Πρέπει να φροντίσεις τον επόμενο Φρόντο, όπως φρόντισες εμένα…».

Οι σάλπιγγες έκαναν τον Άραγκορν να ανοίξει τα μάτια του. Ήλιος φώτιζε το δωμάτιο από ένα μικρό παράθυρο.

Υπήρχε αυτό χθες; Ή μήπως με μετέφεραν αλλού;

Οι ιαχές έφταναν ακόμη και τώρα στα αυτιά του.

Δεν έφυγαν όλη νύχτα; Ή…; Είναι δυνατόν; Βρισκόμαστε σε ένα άχρονο μέρος…

Του είχε μιλήσει ο Γκάνταλφ για τέτοια μέρη, όταν επέστρεψε μετά την πτώση του. Για μέρη όπου ο χρόνος δεν έχει σημασία. Που χρόνος έχει σταματήσει και το μόνο που έχει σημασία είναι η μάχη σου. Και να βγεις νικητής. Όπως ο Γκάνταλφ με τον Μπάλρογκ…

Έπιασε το σπαθί του και σηκώθηκε. Άνοιξε την πόρτα και προχώρησε προς τα κάγκελα. Είδε στην κερκίδα ανθρώπους να ωρύονται. Σάλια έτρεχαν από το στόμα τους απαιτώντας αίμα. Το δικό του, του αντιπάλου του… Απλά αίμα…

«Κυρίες και Κύριοι. Άνθρωποι, Ξωτικά, Νάνοι αλλά και είδη που έχετε εξαφανιστεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η ώρα του Μεγάλου Τελικού έφτασε. Από τη μία έχουμε τον Όλαφ Ντράγκονροντ, γιο του Μπιόρν Ντράγκονροντ, αρχηγό των Φαραχάιμγιορντ, της φυλή της Αρκούδας και προστατευόμενο του Σερ Άντορβιλ Φρόντμιρ, άρχοντα-ιππότη του Βάττενφορτ. Κατάφερε να αποκλείσει τον Τζον Σνόου, Γκίμλι, Κάτιμπρι και μπροστά στα μάτια σας σκότωσε τον Φινγκόλφιν».

Τον Γκίμλι; Μα πώς…

«Από την άλλη ο Άραγκορν Έλεσσαρ Τέλκονταρ. Βασιλιάς των Ανθρώπων του Ενωμένου Βασιλείου της Μέσης Γης.  Γνωστός σαν ο τελευταίος Ντουνεντάιν, η Φλόγα της Δύσης, αλλά και Γοργοπόδαρος. Είναι εδώ αποκλείοντας τους Σάντορ Κλεγκέιν, Μπέρεν, Κόναν και, όπως είδαμε στον ημιτελικό, τον βασιλιά Μπρούενορ. Μόνο ένας θα βγει νικητής από την Αρένα του Θανάτου…».

Η καγκελόπορτα κινήθηκε και πάτησε ξανά στην άμμο της αρένας. Από την απέναντι πόρτα διέκρινε έναν θηριώδη κοκκινοτρίχη πολεμιστή. Ήταν ντυμένος με αλυσιδωτή πανοπλία και κρατούσε ένα πολεμικό σφυρί. Τα βλέμματά τους κλείδωσαν πριν ξεκινήσουν και οι δύο να εφορμούν σφίγγοντας τα όπλα τους.

Για όλους τους αθώους, σαν τον Φρόντο, που πρέπει να βρουν τη δύναμη…

Όλαφ Ντράγκονροντ	Όνομα	Aragorn
Μόντεργιορντ (Χώρα του ποταμού Έαρμαρκ)	Κόσμος	Arda
Όρη Κόρμπεργκς	Τόπος Καταγωγής	Άγνωστο
Αλυσιδωτός Θώρακας Πέλκασταν (Πολεμικό Σφυρί) Δρακομάχαιρο	Βασικός Εξοπλισμός	Δερμάτινη Πανοπλία Andúril (Μακρύ Σπαθί) Elven dagger
Ο Υπέρμαχος των Λησμονημένων Θεών	Σειρά Βιβλίων που εμφανίζεται	Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών (The Lord of The Rings)
Αλέξανδρος Λειβαδιώτης	Δημιουργός	J.R.R. Tolkien
128	Συνολικές Ψήφοι	181
32	Μέσος Όρος ψήφων ανά μονομαχία	45.25
12 (vs Jon Snow)	Μεγαλύτερη διαφορά ψήφων	32 (vs Sandor Clegane)
3 (vs Gimli)	Μικρότερη διαφορά ψήφων	2 (vs Beren)

Ταχθείτε στο πλευρό του αγαπημένου σας ήρωα, με την ψήφο σας

Μέχρι τη λήξη της ψηφοφορίας, μπορείτε να προμηθευτείτε το επιτραπέζιο War of the Ring (2nd Εdition) και το φωτιστικό The Balrog vs Gandalf Light με έκπτωση 20%

Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battle

Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 32 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα (εκτός, φυσικά, του Όλαφ και του Κόναν και δε δεχόμαστε καμία αντίρρηση σε αυτό). Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)