FWB: Αποτέλεσμα Éowyn vs Bruenor Battlehammer (Φάση των 8)

Fantasy Wanderer’s Battles

Γράφει ο Αλέξανδρος Λειβαδιώτης

Αυτή πρέπει να είναι η σπηλιά, σκέφτηκε η Έογουιν, καθώς κοιτούσε το μεγάλο, σκοτεινό άνοιγμα στο βουνό. Ο βασιλιάς Χρόθγκαρ τής είπε πως για να εξαλειφθεί τελείως η απειλή του Γκρέντελ, θα έπρεπε να σκοτώσει και τη μητέρα του. Μια δαιμόνισσα που μολύνει το βασίλειο για εκατοντάδες χρόνια. Αλλά θα έπρεπε να προσέχει, γιατί είναι πανούργα.

Άναψε τη δάδα της με την τσακμακόπετρα, ξεγύμνωσε το σπαθί της και μπήκε στο έρεβος που έχασκε μπροστά της. Το σπήλαιο ήταν χαοτικό, ενώ στα τοιχώματά του πολύχρωμοι λίθοι αντανακλούσαν το νωθρό φως του πυρσού.

Αφού προχώρησε αρκετά, βρέθηκε μπροστά σε μια υπόγεια λίμνη. Στάθηκε για λίγο κοιτώντας την, ώσπου συνειδητοποίησε ότι στο κέντρο της υπήρχε ένα αδύναμο, χρυσό φως. Χρησιμοποιώντας τη λεπίδα της για να μετρά το βάθος, μπήκε στα σκουρόχρωμα, παγωμένα νερά και κατευθύνθηκε προς τα εκεί.

Ξαφνικά, κάτι τσαλάκωσε τον λεπτό χιτώνα της λίμνης. Τα πόδια της μούδιασαν και ένα ρίγος σήκωσε τις τρίχες του σβέρκου της, βλέποντας μια γυναικεία μορφή να αναδύεται μέσα από τα εβένινα ύδατα.

«Ήρθες να σκοτώσεις και εμένα, φονιά του γιου μου;». Η ανατριχιαστική φωνή της έσπασε τη νεκρική ησυχία του σπηλαίου, κάνοντάς την να σηκώσει το σπαθί της. «Νομίζεις ότι αυτό το κομμάτι μετάλλου μπορεί να με πληγώσει;», συνέχισε πλησιάζοντας και περνώντας το χέρι της πάνω από το παγωμένο ατσάλι.

«Δεν ξέρω αν θα σε πληγώσει, σίγουρα, όμως, θα σε πονέσει», απάντησε η Έογουιν σηκώνοντας το χέρι της για να επιτεθεί. Κάτι, όμως, γράπωσε τον καρπό της, ακινητοποιώντας τον. Κοίταξε προς τα πάνω και είδε μια χρυσή ουρά να είναι τυλιγμένη στο χέρι της, ενώ το άλλο της άκρο χανόνταν στα παγωμένα νερά.

«Μα γιατί να αλληλοσκοτωθούμε, όταν μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε τον μεγαλύτερο…». Ξαφνικά σταμάτησε τη φράση της και με μια απότομη κίνηση αφαίρεσε το κράνος της Έογουιν. «Μια γυναίκα;», ρώτησε, αλλά γρήγορα η σαστισμένη έκφρασή της μεταμορφώθηκε σε ένα πονηρό χαμόγελο. «Μα φυσικά…», συνέχισε και χαλάρωσε τη λαβή της. «Τί ψέματα σε είπαν οι άνδρες του βασιλιά Χρόθγκαρ για μένα και τον γιο μου; Πώς κατάφεραν να σε πείσουν να γίνεις φόνισσα;». Η Έοργουιν πισωπάτησε προτάσσοντας το σπαθί της. «Σου είπαν ότι ο Γκρέντελ βασάνιζε και σκότωνε τους φιλήσυχους χωρικούς, όταν αυτοί οι ίδιοι βασάνιζαν και κορόιδευαν το παιδί μου, γιατί απλά ήταν διαφορετικό από αυτούς… Επειδή το θεωρούσαν ένα τέρας!», φώναξε την τελευταία της λέξη, με τα νερά της λίμνης να ανταριάζουν. «Αλλά το καημένο το αγοράκι μου δεν πείραζε ποτέ κανέναν».

«Σώπασε, ψεύτρα!», ούρλιαξε η Έογουιν. «Με προειδοποίησαν για την πανουργία σου».

«Φυσικά και σε προειδοποίησαν», της είπε χαϊδεύοντας τον ώμο της με την ουρά της. «Τί άλλο σου είπαν αυτοί οι άνδρες… που θέλουν το καλό σου;».

Η προστάτιδα των Εορλίνγκας ένιωσε βαρύ το κεφάλι της. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Τα λόγια της ήταν φαρμάκι, σαν τον αναθεματισμένο Γκρίμα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση δε μπορούσε να αντιδράσει. Δε μπορούσε να αντισταθεί. Ώσπου, τελικά, ένιωσε να πέφτει και να χάνετε στα παγωμένα νερά.

«Μα τα μακρά γένια του Μόραντιν, τί συνέβη εδώ;».

Η βαριά φωνή την επανάφερε. Άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε γύρω της. Βρισκόταν μπροστά από την καμένη αίθουσα του βασιλιά Χρόθγκαρ, το κεφάλι του οποίου κοσμούσε την καψαλισμένη πύλη. Γύρω τους κείτονταν τα κατακρεουργημένα πτώματα των ανδρών του και πολλών χωρικών, ενώ μπροστά της έστεκε ένας κοκκινομάλλης Νάνος. Από πίσω του αιωρούνταν η μητέρα του Γκρέντελ με βουρκωμένο βλέμμα.

«Κοίτα τί έκανε στους αθώους Δανούς…», την άκουσε να λέει, δείχνοντας τον άγνωστο, πορφυροτρίχη πολεμιστή. «Εκδικήσου τον θάνατό τους, για μένα!».

Με θολωμένο, ακόμα, το μυαλό της και αποδυναμωμένη τη θέλησή της, ξεγύμνωσε το σπαθί της και κοιτώντας τον Νάνο, φώναξε, «Ψόφα, σκύλε!».

«Τί λες, κυρά μου;», τον άκουσε, ενώ σταματούσε με το τσεκούρι του το σπαθί της.

«Θα πληρώσεις για τον θάνατο τόσο αθώων, γέννημα της Σκιάς!», ούρλιαξε δοκιμάζοντας μια νέα επίθεση, αλλά και πάλι το περίτεχνα σκαλισμένο όπλο του Νάνου εξέτρεψε τη λάμα της.

«Μόλις ήρθα σε αυτόν τον καταραμένο τόπο», της είπε αποκρούοντας ένα ακόμα χτύπημά της. «Ψάχνω την Κάτιμπρι. Άκουσα ότι εμφανίστηκε στο συγκεκριμένο βασίλειο μια τρομερή γυναίκα πολεμίστρια», έσκυψε για να αποφύγει την αιματοβαμμένη λάμα της και έπειτα σήκωσε την ασπίδα του και σταμάτησε την επιστροφή της προς το κεφάλι του. «Αλλά το κοριτσάκι μου δε θα σκότωνε ποτέ αθώους, φόνισσα!». Ένιωσε τη λάμα του τσεκουριού του στο πόδι της να την τραβά με απίστευτη δύναμη. Αν και προσπάθησε να μείνει όρθια δεν τα κατάφερε και σωριάστηκε στο λασπωμένο έδαφος.

«Σήκω και εκδικήσου τον θάνατό τους, για μένα!», ούρλιαξε ξανά η μητέρα του Γκρέντελ, αιωρούμενη πίσω από τον Νάνο, ο οποίος κατέβαζε με ορμή το όπλο του προς στήθος της Έογουιν.

Η ξύλινη ασπίδα της κατάφερε να εκτρέψει το χτύπημα. Η κτηνώδης δύναμη του αντιπάλου της, όμως, μούδιασε το χέρι της. Απέκρουσε μία νέα επίθεση και σκλήθρες γέμισαν το πρόσωπό της. Η ασπίδα της δε θα άντεχε για πολύ ακόμα.

«Σήκω, είπα!».

Στο τρίτο θανατηφόρο κατέβασμα του τσεκουριού, κι ακούγοντας το χαρακτηριστικό κρακ των σανίδων της ασπίδα της, πρόταξε το σπαθί της προς το στομάχι του. Αν και πανοπλία του σταμάτησε τη διάτρηση, ο Νάνος πισωπάτησε, δίνοντάς την τον χρόνο και τον χώρο που χρειαζόταν για να σηκωθεί.

«Ωραία…», άκουσε την ανατριχιαστική της φωνή. «Και τώρα σφάξ’ τον!».

«Αυτό θα κάνω», απάντησε, αν και προσπαθούσε με όλη της τη δύναμη να σπάσει τη μαγική της επιρροή πάνω της.

«Θα κάνεις τί;», αποκρίθηκε ο Νάνος, αποφεύγοντας την επίθεσή της. «Σε ποιον μιλάς; Έχεις χάσει το μυαλό σου ή…». Τα μάτια του γούρλωσαν. Η Έογουιν αν και ήθελε να σταματήσει αυτή την ανούσια μονομαχία, επιτέθηκε ξανά, αλλά είδε τον αντίπαλός της να εγκλωβίζει το σπαθί της με την ασπίδα και το τσεκούρι του και με μια απότομη κίνηση να την αναγκάζει να αφήσει τη λαβή του. Αμέσως μετά, το χοντροκομμένο κεφάλι του Νάνου, αρματωμένο με τη βαριά, μεταλλική περικεφαλαία του, προσέκρουσε στο στέρνο της, κόβοντάς της την ανάσα. Για άλλη μια φορά έπεσε στις λάσπες, προσπαθώντας να γεμίσει τα πνευμόνια της με αέρα.

Ο Νάνος σήκωσε το σπαθί της και το περιεργάστηκε. Τελικά, ξεφυσώντας με ανακούφιση το πέταξε μακριά. «Το κοριτσάκι μου κυριεύτηκε από ένα καταραμένο όπλο», είπε και στάθηκε από πάνω της, πλησιάζοντας το τσεκούρι του στο λαιμό της. Η παγωμένη αίσθηση στο δέρμα της, την έκανε να ανατριχιάσει. «Εσύ απλά έχεις χάσει τα μυαλά σου».

«Πάλεψε», άκουσε για άλλη μια φορά την ανατριχιαστική φωνή στο κεφάλι της. «Σε διατάζω! Σήκω και σκότωσέ τον!».

«Δε μπορώ…», ψέλλισε και γύρισε το βλέμμα προς την μάνα του Γκρέντελ, που αιωρούνταν, σχεδόν πάνω από τον ώμο του αντιπάλου της. «Δε μπορώ να τον νικήσω…».

«Σε ποιον μιλάς, κυρά μου;», την ρώτησε ο Νάνος και γύρισε να κοιτάξει. Τότε βρήκε την ευκαιρία η Έογουιν και τον κλώτσησε.

Αν κι από τη θέση που βρισκόταν δε μπορούσε να βάλει πολλή δύναμη, τον είδε να πισωπατεί αρκετά.

«Έτσι…», της είπε η φωνή, καθώς σηκώθηκε, έριξε την ασπίδα της και τράβηξε το μαχαίρι από τη ζώνη της.

«Δε με ενδιαφέρει σε ποιον μιλάς», φώναξε ο Νάνος και πήρε μια βαθιά θέση μάχης, καθώς η Έογουιν βαριανάσαινε, αγωνιζόμενη να ξεφύγει από τη γητειά της. «Κι αν σκέφτεσαι να με ξανακλωτσήσεις, γυναίκα, άσε με να σου πω ότι η δύναμη των Νάνων δε συγκρίνεται με αυτή του είδους σου». Πρόταξε την ασπίδα του προς το μέρος της και την κοίταξε, γουρλώνοντας τα μάτια του. «Θα μπορούσα με το ένα χέρι να πετάξω στον αέρα το ελαφρύ σου κορμί… σκύλα».

«Όρμα του…», την διέταξε ξανά η δαιμόνισσα. «Χάρισέ μου το αίμα του».

«Είμαι η Προστάτιδα των Εορλίνγκας!», φώναξε κι άρχισε να τρέχει προς τον αντίπαλό της. «Ψόφα!».

Ο Νάνος χαμήλωσε τόσο, που η ασπίδα του πήρε μεγάλη κλίση κι ακούμπησε, σχεδόν οριζοντιωμένη στο χώμα. Η Έογουιν πάτησε πάνω της και με ανακούφιση ένιωσε τον αντίπαλό της να τη σηκώνει και να την πετά προς το μέρος που κοίταξε πάνω από τον ώμο του. Η μητέρα του Γκρέντελ πέταξε, αλλά η κόρη του βασιλιά Θέοντεν κατάφερε να γαντζωθεί πάνω της. Όσο ανέβαιναν προς τον ουρανό, έμπηγε το μαχαίρι της ξανά και ξανά στο κορμί της, ώσπου το ανατριχιαστικό ουρλιαχτό, σιώπησε.

Η Έογουιν άρχισε να πέφτει στο κενό, αλλά δεν την ένοιαζε. Δε φοβόταν τον θάνατο ποτέ της. Το μόνο που φοβόταν ήταν ένα κλουβί. Μια φυλακή είτε για το σώμα της, είτε για το πνεύμα της. Κι αφού ήταν ελεύθερη ξανά, άνοιξε τα χέρια της, έκλεισε τα μάτια και χαμογέλασε, στιγμές πριν προσκρούσει με βία στο έδαφος.

Ρυθμικές φωνές και χειροκροτήματα την έκαναν να ανοίξει τα μάτια της με απορία. Ένα εκτυφλωτικό φως θόλωνε τη ματιά της, αλλά καθώς άρχισε να συνηθίζει, μπόρεσε να κοιτάξει γύρω της. Βρισκόταν στις κερκίδες μια μεγάλης, ασφυκτικά γεμάτης, Αρένας.

«Καλώς ήρθες, αρχόντισσά μου», άκουσε τη γνώριμη φωνή και γυρίζοντας αντίκρυσε τον κοκκινομάλλη Νάνο.

«Άρχοντα Γκίμλι, δεν περίμενα να σε συναντήσω εδώ», είπε χαμογελώντας. Μα μια σκέψη βάρυνε την ανάσα της. Έστριψε το βλέμμα της δεξιά κι αριστερά κι όταν δεν τον είδε, ρώτησε γεμάτη αγωνία, «Ο άρχοντας Άραγκορν;».

Ο Νάνος της κοίταξε για λίγο, ανέκφραστος, κι όταν πήγε να απαντήσει, μια αλλόκοσμη, επιβλητική φωνή τον διέκοψε.

«Υπομονή, θνητοί!». Σήκωσε το βλέμμα της και είδε λαμπερές μορφές να αιωρούνται στον ουρανό. «Σύντομα θα ξεκινήσει το θέαμα!».

Κέρδισε έναν τιμητικό θάνατο η ευχάριστη έκπληξη των Fantasy Wanderer’s Battles

Αν κι από την αρχή της ψηφοφορίας ο Νάνος βασιλιάς πήρε τα ηνία της αναμέτρησης, η Έογουιν δεν τον άφησε να ξεφύγει. Ένιωθε σε όλη τη διάρκεια την μάχης την ανάσα της στο σβέρκο του και τελικά μόνο δε δύο ψήφους διαφορά, κατάφερε να επικρατήσει. Έτσι, με το τελικό 27-25, ο Μπρούενορ περνά στον ημιτελικό, όπου θα αντιμετωπίσει τον νικητή του ζευγαριού Κόναν εναντίον Άραγκορν.

Κανόνες των Fantasy Wanderer’s Battle

Κάθε Τρίτη και Παρασκευή θα ανεβαίνουν δύο μονομαχίες με τέσσερις από τους 32 φανταστικούς ήρωες και θα έχετε 48 ώρες για να ψηφίσετε τον αγαπημένο σας. Η έκβαση των μαχών θα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις ψήφους σας, ακόμα και τις διακυμάνσεις τους κατά τη διάρκεια των δύο ημερών, και το αποτέλεσμα της κάθε μονομαχίας θα ανακοινώνεται με περιγραφή της μάχης, από τις πένες των παραμυθάδων Χρήστο Κεσκίνη και Λειβαδιώτη Αλέξανδρο. Δικαιούστε να ψηφίζετε μόνο μία φορά ανά μονομαχία, αλλά φυσικά μπορείτε να ζητάτε από γνωστούς και φίλους να στηρίξουν τον αγαπημένο σας ήρωα. Σε περίπτωση ισοψηφίας, τότε το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αντικειμενική κρίση των συγγραφέων, αφήνοντας στην άκρη συναισθηματισμούς και συμπάθειες και εξετάζοντας καθαρά την πολεμική ικανότητα του κάθε ήρωα (εκτός, φυσικά, του Όλαφ και του Κόναν και δε δεχόμαστε καμία αντίρρηση σε αυτό). Οι περιγραφές των μονομαχιών θα αναρτώνται στο blog του Fantasy Wanderer. Μην ξεχνάτε, όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο ημερών της ψηφοφορίας, θα υπάρχουν προσφορές σε επιλεγμένα βιβλία των εκάστοτε ηρώων. (Δημιουργείστε χαρακτήρα για να μη χάνετε τα XP των αγορών σας)