Fantasy Wanderer's Shop

Βοστόνη, 1926. Μετά τον θάνατο του θείου του κάτω από περίεργες συνθήκες, ο Φράνσις Θέρστον ανακαλύπτει, μέσα στα αρχεία που κληρονομεί, την ύπαρξη μιας αίρεσης που λατρεύει ένα ακατανόμαστο πλάσμα, το οποίο κοιμάται εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Ανίερες θυσίες πραγματοποιούνται στα περίχωρα της Λουιζιάνα, μυστηριώδεις δολοφονίες λαμβάνουν χώρα σε διάφορα σημεία της υδρογείου, καλλιτέχνες ξυπνούν μέσα στην τρέλα, μετά από τρομακτικά νυχτερινά οράματα, αρχαίες αιρέσεις αναγεννούνται και επίσης, μια κυκλώπεια πόλη αναδύεται από τον ωκεανό, μετά από μια καταιγίδα… Ο Θέρστον αρχίζει να καταλαβαίνει σιγά σιγά ότι οι αναζητήσεις του θείου του σχετικά με την αίρεση του Κθούλου ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα απ’ όσο στην φαντασία, με τους ακολούθους του να δουλεύουν για το ξύπνημα του αρχαίου θεού τους, έτοιμοι να απελευθερώσουν την τρέλα και την καταστροφή πάνω στον κόσμο. Τα άστρα έχουν ευθυγραμμιστεί. Μήπως έρχεται το πλήρωμα του χρόνου;

Με αυτή τη νουβέλα, ο Λάβκραφτ γράφει, τη δεκαετία του 1920, μια από τις πιο διάσημες ιστορίες της αμερικάνικης λογοτεχνίας του φανταστικού. Ο Κθούλου, ο μεγάλος αρχαίος που ονειρεύεται και περιμένει στα βάθη της σκοτεινής αβύσσου του ωκεανού, θα γίνει από μόνος του το σύμβολο ολόκληρου του σύμπαντος που δημιούργησε ο συγγραφέας από την Πρόβιντενς. Γοητευμένος εδώ και πολύ καιρό από το σύμπαν αυτό, με τα τέρατα που είναι κρυμμένα μέσα στις πιο σκιώδεις γωνίες και τα τιτάνια πλάσματα των οποίων μοναχά η εικόνα αρκεί για να κάνει κάποιον να βουτήξει μέσα στην τρέλα, ο Φρανσουά Μπαρανζέ, αναγνωρισμένος εικονογράφος για τις δουλειές του σε κινηματογράφο και παιχνίδια, καταπιάστηκε με το «κυκλώπειο» έργο να απεικονίσει τα σπουδαιότερα κείμενα του Χ. Φ. Λάβκραφτ.

“Η τέχνη του Φρανσουά Μπαρανζέ διακατέχεται από μια εκλεπτυσμένη νηφαλιότητα· αυτά είναι απειλητικά υποβλητικά και εντυπωσιακά οράματα τρομερής και γιγαντιαίας ομορφιάς. Είμαι απόλυτα σίγουρος πως ο ίδιος ο Λάβκραφτ θα ήταν κατενθουσιασμένος”. -Τζον Χάου

Αποσπάσματα από το βιβλίο:

“Νομίζω ότι το πιο σπλαχνικό πράγμα στον κόσμο είναι η αδυ­ναμία του ανθρώπινου νου να συσχετίσει όλα όσα περιέχει. Ζούμε σε μια γαλήνια νησίδα άγνοιας καταμεσής στις μαύρες θάλασσες του απείρου και δεν είμαστε φτιαγμένοι για να πε­ριπλανιόμαστε μακριά. Οι επιστήμες, που η καθεμία τους αγωνίζεται στο δικό της δρόμο, δε μας έχουν προκαλέσει και τόσο μεγάλη ζημιά ως τώρα. Κάποια μέρα, όμως, ο συνδυα­σμός των ως τώρα ασύνδετων γνώσεων θ’ ανοίξει μπροστά μας τρομακτικούς ορίζοντες από άλλες πραγματικότητες και θα μας αποκαλύψει τη φοβερή θέση που κατέχουμε ανάμεσά τους”.

“Φαντάζομαι ότι και ο Κθούλου εξακολουθεί να ζει, σ’ εκείνη την πέτρινη κρύπτη που τον προστάτευε από εποχές που ο ήλιος ήταν ακόμη νέος. (…) Αλλά οι πιστοί του σε τούτη τη Γη συνεχίζουν ν’ αλαλάζουν, να χοροπηδούν και να σκοτώνουν γύρω από τα είδωλά του στις κορφές μονόλιθων που υψώνονται σ’ ερημικούς τόπους. (…)

Ποιος ξέρει το τέλος; Ό,τι αναδύθηκε μπορεί να βουλιάξει και πάλι, και ό,τι βούλιαξε μπορεί μια μέρα ν’ αναδυθεί ξανά”.

Συγγραφέας: H. P. Lovecraft